H o r t i E l t h a m e n s i s . 451
Nomen, quod huic generi affignavi, defumptum eft ex Horto Malabarico, in
cujus Tarte X. p. 3. Tab. 2. hujus generis alia fpecies exhibetur, quæ Uren Ma-
labaris vocatur. Hæc minime eadem eft cum noftra, ut Plukenetio videtur
Aim. p- 25. potius autem referenda 8c eadem plane eft planta cum Alcea Indica
frutefcente, foliis ad marginem exalperatis, Bryoniæ albae djvifuris Ejufd. Thik.
Alm.p. 15. Tab. 3. fig. 3.
Noftra vero fpecies eadem eft cum planta, quam Trifolio affinem Indiæ Orien-
talis, Xanthii facie, vocavit Breynius Cent. Exot. Tlant. p. 82. cujus figura Tabu-
la 35. fatis elegans, quantum a fpecimine ficco unquam fieri poteft, exhibetur,
verum cum flores defint, nec defcriptio, ob non vifàm virentem plantam, perfè-
£ta fit, eam hic illuftrare 8c Breynianæ memorise litare volui.
Plukenetius porro hanc facit eandem cum Althæa altera Brafiliana Tifox Hifi:
p. 222. & Althæam Brafilianam fruftu hilpido pentacocco vocat Aim. p. 25. Pifb
habet defcriptionem tantum abfque figura, in qua folia in très vel quatuor laci-
nias fèfta & craflè in ambitu ièrrata dicit, quod noftræ non valde competit. Sed
procul dubio Plukenetius plantam habuit ex Brafilia, fimilem iconi Breynianæ,
cujus eam fÿnonymum etiam facit.
VUL NE RAR IA SUPINA, FLORE COCCINEO
LJVHTD. S Y N . R A J . E D IT . T E R T . p. 3 2 5 .^ 2 . T. C C C X X -
F. 413-
VUl nera riæ hanc fpeciem in agro Pembrochienfi ab Ed. Lhwydio pri-
mum fuiflè obfefvatam, in Synopfîs Rajanæ Editione ultima docet nos
D. Richardlbn. Mihi ea in arenofis tumulis prope Noviburgum in Mona infula
copiolè fuit obfèrvata, & parcius juxta fretum Abermenajenft, ubi locis arenofis
gramineis major magilque ramolà, quam in ficca ilia Noviburgenfi arenâ nalce'
batur, cujufmodi & in Horto Elthamenfi, in quem fèmina detuli, provenit.
Ex radice fibrolà, lignofa, fubfulca coüculos per terram Ipargit plures, refupi-
nos, teretes, dodrantales & pedales, quibus tam ad bafîm, quam lêcundum eo-
rum longitudinem folia adnafcuntur Vulnerariæ vulgaris plane fimilia, craffiulcu-
la, fupei'ne lâturanter viridia, pilis oblongis raris obfita, inferne e viridi cane-
fcentia, tota pilis crebris incanis obdufta, marginibus molli lanugine cinétis.
Flores in fummis ramulis in gemella plerumque capitula conglomerantur, quam
in vulgari fpecie minores, coloris ab initio pallide flavelcentis, lineis rubris pitti,
mox dein in lànguineum vel coccineum toti verfi, quibus calyces funt, quam in
vulgari, nonnihil etiam minores, velïculofi, tenues & lanuginofi, ad bafim albi-
cantes, in fummitate & lègmenta verfus e fufco rufelcentes. Quibus notis a vulgari
fpecie diftinguitur, & differentiam in horto conftanter fèrvat, ut diftiniSam
eflè lpeciem nemo dubitare queàt. Semina fubnafcuntur reniformia, e luteo (ùb-
fufca, fingula in fingulis filiculis fubrotundis compreffis, quæ filiculæ figura mar-
ginali fecunda, tertia vero fèmina, & flos prima feorfum exhibentur.
Maritimam eflè plantam, ex locis fupra memoratis confiât. Floret Sole Can-
crum 8c Leonem percurrente, ad Virginem tranfeunte fèmina maturat. Variai, 8c
locis fterilibus parum 8c non ramofà nafcitur, palmum vix fuperans, foliifque mi-
R r r r r noribus