3 3 8 P lantæ R ariores
diam, Alfinen Myolotis face Alpinam, flore amplo niveo repentem Lhwyd
^Syn. Stirp. Brit._ Ed. Sèc. p. 208. ». 7. Terl. p. 349. ». 5. Biftortam Alpinam
minorera C.B. Bin. p. 192. Saxifragam Alpinam ericoidem, flore cæruleo InB.
R. Herb. p. 253. 8c Saxifragam Alpinam, floribus compa&is immaculatis, i. e;
Saniculam aizoidem, five Sedum ferratum, floi'culis compaftis immaculatis Rai.
Syn. St. Br. Ed. Sec. p. 213. quæ pofterior planta hafitenus Cambriæ folius indi-
gena fuit habita, in Groenlandia, locis non multum a mari remotisj nec multum*
ut videtur, altis, quæ non petunt, qui oras illas adeunt, proVenire ; ut non tantum
Frid. Martens Itinerarium, qui hanc Sempervivum minus dentatum vocat
Edit. Angl. T art. I I I . Cap. y Tab. F.,fig. A illam vero, Plantam Sedo faxatili
fimilem Ibid. Cap. 6. Tab. F. fig. C. antecedentem, Biftortam fimpliciter vocat
Ibid. Cap. 8. Tab.I. fig. A- alteram vero Auriculae mûris fimilem nuncupat Cap.
8. Tab. G. fig. D. (figuris licet rudioribus) fed & ipfa harum & illarum planta-
rum lpecimina inde nobis alata monftrant.
His annumerare licet Saxifragae fpeciem, cujus nomen ab initio Capitis recen-
fitum fuit, cujus lpecimina in Europa etiam ledta in Phytophylacio Sherardino
lèrvantur. Cauliculi hujus Ipeciei ex radice perenni lignofa, fufca, plures nalcun-
tur, breves, vix duas uncias fuperantes, crafliufculi & plurimis foliolis trifidis
undique veftiti, foliis inferioribus, cum nobis afferretur, aridis, fulcis 8c ferrugi-
neis, fuperioribus læte virentibus, crafliulculis, e quorum centra pedioli nafcun-
tur breves etiam, uno alterove folio præditi, très quatuorve flores albidos penta-
petalos in fummitate geftantes, parvos, aliis Saxifragis, præfertim tridaâyliti
teftorum fimiles, petalis integris fubrotundis præditos. Yalcula calyci, ut in aliis,
connalcuntur 8c fimili more formati funt.
Hujus plantæ aliquot exemplaria virentia in finu,Mackel Ccw Bay diEto, Julio
menfe cum floribus lefla, attulit Franc. Soldan Chir; quæ in Horto Elthamenfi
plaatata aliquoulque gliverunt, fed poftea perierunt, ob aërem noftrumtempe-
ratiorem gelidarum regionum plantis minus faventem. Ejuldem plantæ Ipecimb
na a diverfis Auftoribus bis miflà habentur in Phytophylacio Sherardino, primo
pro Saxifraga tridaäylite Alpina pallide lutea Infl. R. Herb, p: 252. 8c dein pro
Saxifraga Pyrenaica, foliis partim integris, partim trifidis Ear. Injl. p. 233:
Ego de utroque nomine, an verum fit, dubito, 8c potius quæro, an non fit»
Saxifraga Pyrenaica alba minima, foliis dentiflime congeftis Injl. R. H. 253.
Oportet autem necefïario nos dubios eile, quoniam nullæ harum vel delcriptio-
nes, vel figura recenfentur.
A Sedo Alpino tertio Fr. Gregorii Col. Ecph. Tart. II. p. 66. 67. plurimum
differt : illud cauliculos foliatos noftra inftar non habet, folia oblongiora, minus
profunde fecia in orbem Iparfa funt. Differt 8c non parum a Tridaftylite Alpina
J. B. Hiß. Blant. Tom. I I I . B. I I. L. 37./). 762. i. e. Sedo tridafiylite Alpino
caulé foliofo C. B. ceu cui cauliculi altiores funt, foliis rarioribus 8c tenuiori-
bus veftiti, florum pediculi longiores, fecundum ramulos e foliorum alisnafcentes.
SC L A R E A