Ficoides. Africanum Sedi majoris^ folio, aliquantulum cavo punflato, magis
acuminato, floribus parvis candidiffimis ‘Pluk. Amalth. p. 90. Sed flores parvi di-
ci non merentur. Schwerin, in Cat. /1pp. Mjc. Ficoides Africanum eredtum per-
foliatum, folio anguftiore Iplendente, flore albido, fed perperam ere&um, cum
humile fit & procumbens, dici fignificavit J. H. de Sprekelfên J. U. L. Illius au-
tem Appendicis nomina ideo cito, ut, fi quando typis exprimatur, vel fi alii fimi-
le nomen proférant, nolcatur quænam planta indigitetur.
Equidem non credo Plantas Capenfes, præfertim maritimas, nafci in Nova
H ilpania, nec dixerim eandem, fed quoniam magna eft inter hanc Mefembryan-
themi fpeciem, & plantam, quæ Mexicanis vocatur Nonochto, fimilitudo, Leéto-
res fiiltem monitos volo, ut in figiiram illius, qua: extat in Hift. Mex. p. 392:
occulos conjiciant, & ipfi ftatuant, quod vifum fuerit.
ME SE MB R TÀNTHEMUM TORTUOSUM, FOUIS
S E M T E R F ÏV I E X P A N S IS T. C LX X X II. F. 223.
C A u ni e u r i & rami hujus Ipeciei, praeeedentis inftar, natura lua inæquales
& diftorti fimt, eftque priori adeo fimilis^ ut negligentius intuenti eadem
videri queatplanta; differt' autem caulibus ramofioribus, aliquanto altius fùrgen-
tibus, cum prioris a primo ortu procumbant, ramis fibi invicem implexis, minus
lignofis, fed mollioribus & magis carnofis, cortice glabriore & dilutius lutefeente
veftitis, foliis viridioribus, nonnihil latioribus & tenuioribus, cofta parte exteri-
ore evidentiore, interiore autem fuleo magis conlpicuo, licet minus, ac illius, con-
•cava fint, donatis, punfris non tam rotundis, quam in oblongum potius tendenti-
-bus, quæ ad Solem argenteo colore relpondent, quamvis minus lucide, ac aliæ te-
retifoliæ, multo minus autem, quam erÿftallina Ipecies. Præcipua autem in foliis
■ differentia eft, quæ non fafciculatim congefta funt, fed laxius digefta, cruciato fi-
tu fibi ex adverlô refpondentia. P'olia licet præcedenti nonnihil latiora fint, ju-
miorurn tamen plantarum (vid. figuram 5.) folia potius anguftiora vila funt. Ea
-Sempervivi vulgaris foliis non prorfiis abfimilia lùnt, præfèrtim quoad confiften-
tiam, figura autem melius relpondent Gentianæ Alpinæ magno flore J. B. foliis,
quamvis texturam habeant diverlâm. Ceterumper ficcitatem éa, illius inftar, in
reticulatam fubftantiam abeunt. Guftu funt ab initio aquofo, dein fùbacri.
Porro flores nonnifcil majores & pallidiores, petalis aliquanto latioribus, palli-
dioribus & per vetuftatem magis luteofis, calyx & vafcula majora & torofiora,
non in quatuor, fed in quinque loeulamenta divifa.
CeteEum flores humi ineumbunt, fàtis ampli, prioris inftar, filamentofi, petalis
anguftis, cufpidatis, in medio brevioribus & anguftioribus, quibus apices per-
tenues alhicantes inhærent, ipfa vero petala interiora luteola, exteriora & majora
albida funt, diîutiffima flâvedine alperft, ad Salem nitentia. Calyx in quinque
latiufeula plana fegmenta, tria majora & duo breviora (fubinde tria minora,
duo majora} dividitur, fruftui inhærens ad fioris jam confpeftum turbinato, tu-
berculise viridi & argenteo mïcantibus relperfoSc velut reticulato. Calycis hæc
folia aliquandiu, fupra fruftum viridia marient, & eum velut mitratum efficiunt,
dein arelcunt & in reticulatas fubfulcas membranas abeunt. Quæ calycis folia
medio,
T. clxxjoi"
•ilrj-^cz7iP&?tiu7?i.hn'àio^ii7rt^irluj Sem^h&nnzn e/C jhanpj.
ï . * 3 4 -