4 5 0 P lantæ R ariores
nos flores gerentes, numéro in fingulis, prout fummitati appropinquant, denuo
decrefcente, donee ad folitarios in fummo feapo flores ventum fuerit. Quoniam
vero ramuli & flores brevi diftantia circa feapum medium oriuntur, 8c valde frequentes
font (numéro florum centenarium excedente) fit ut thyrfos denfus & fpe-
ciofos inde exforgat, quamvis is plantæ magnitudini non fatis refpondeat, bre-
vior enim pro totius altitudine videtur, 8c feapi pars inferior, ni mox ab imo flo-
ribus obtegeretur, 8c fi paullo altius fopra folia circumvallantia aflùrgeret, non
parum gratiæ toti ftirpi inde accederet.
Ceterum flores, antequam explicantur, oblongi font, 8c Lilii inexplicati figu-
ram habent, in medio 8c verfts bafîm ex herbaceô albicantes, verfos extremita-
tem obfcure purpurafeentes, dein Tulipæ inftar hiant, poftea nolarum inftar con-
niventes pendent, inodori, candidi, marginibus 8c fobinde medio exteriorum pe-
talorum ftriis 8c maculis purpureis diftinctis. Nempe fmguli flores in fox crafliu-
fcula petalà, invicem pæne æqualia (tria interiora ad bafim contraftiora, in medio
vero nonnihil latiora font, quam exteriora) dividuntur, petalis tribus inte-
rioribus ad fundum ufque divifis, exterioribus ad bafim cohærentibus 8c cum in-
terioribus connexis, unde proprie monopetalos 8c campaniformes elfe flores colli-
gitur, qui alias hexapetali elfe videntur. Qui flores de inferiori thyrfi parte ex-
plicabantur, hinc ad medios, 8c tandem ad foperiores expanfionis ordo lente tran-
fibat, 8c floridus thyrfos duos circiter menfes (forte quod ferius floreret 8c Hiber-
naculo illata effet ftirps, ubi a Sole 8c vento libera erat planta) perftabat ; qui-
bus peraflis, toti pedetentim cum embryonibus defluxerunt flores, 8c fruftus vi-
fendi fpem praciderunt. Embryones autem in mediis floribus hærebant oblongi
8c fatis craflï, obtufe trigoni 8c tricapfulares, in fommitate rugofi 8c orificio tri-
quetro terminati, coloris hac parte candidi, reliqua paffidiflime virentis, quos
ftamina circumftabant fox candidiflîma, latiufcüla 8c compreflà, in fommitate crafi
flora, fobteretia, recurva, tenuiter, fi per vitrum lenticulare infpicerentur crenata
8c rugofa, apicibus pro petalorum ratione p'erexiguis luteolis ftriatis terminata.
Seorfum figura 1. folium magnitudine naturali, figura 2. ramus floridus hunio
defixus, 8c figura 3. flos magis expanfos exhibentur, ex quibus de totius plantæ
magnitudinis portione judicium facere licet. Porro ftamina cum apicibus figura
4. 8c 5. itemque embryones figura 6. 8c 7. magnitudine naturali incifa font.
Vulgaris Yucca a noftra differt, quod humilior fit 8c folia minus rigida, nec
crenata, colore cæfio prædita, proférât ; floribus porro non in thyrfo, fed in ra-
cemis fparfim uno verfo nafeentibus, petalis minus ftriatis, fed maculis telfella-
tim diftindis, quibus notis 8c a fequenti fpecie diftinguitur.
■ Synonyma ejus font: Henequen Ovied. Chron. LU. 7. Cap. 10. Aloë foliis
Yuccæ, ex Horto Fageliano Schol. Bot. Tar. p. 32. Aloë Yuccæ foliis caulefcens,
ex Vera Cruce Tar. Bat. Trodr. p. 306. T/ak. Æm. p. 19. Tab. 256. fig. 4.
Aloë Americana Yuccæ folio arborefoens Kiggel. Cat. Hort. Beaum. p. 5. C.
Comm.Troel. Bot. p. 64. Tab. 14. cujus figura Plukenetiana aliquanto melior eft
in qua ceteroquin, ceuin ilia, flores defiderantur, 8c foliajufto rariorafada font;
crenæ porro foliorum in utraque non exprimuntur, non quod careat planta, fed"
quod non valde obfervabiles fint, nec in figura minore exprimi queunt. Aloë
Yuccæ foliis, Silk-Grals Cat. Jam, p. n 8. Hijl. Vol. 1. p. 249,
T U C C A