H orti E lthamensis. 235
medio ceu in aliis, fru&ui connafcuntur, majora'autem a fruftu extant, minora
vafculum protegunt globofum, quinque fulcis fuperficialibus & totidem in fumrno
radiis H ftylo refiduis) diftinCtum. Vafculum autem, ut fupra dèmonftratum, in
quinque loculamenta dividitur, in quibus femina- latent arenacea. Locùlamenta
hæc luperiorem frudtus partem, quæ calycis fegmentis protegitur, occupant, inferior
fubter calycem pars,, ceu in aliis, carnofa & fucculenta eft, ad quam femina
non pertingunt, quæ per vetuftatem, ceu in reliquis, fungofa fit.
Figura marginali prima fruâtus cum calyce naturali modo fe Habend, figura fe-
cunda idem fru&us, explicatis calycis minoribus foliis, tertia vafculum dilfeCtunl,
quarta femina ob oculos ponuntur.
Hujus fpeciei fynonyma certiora fequentem in modum fe habent : FicoideS
Africanum, Sedi majoris folio, flore ampliote candido T/ah /bnalth. p. go. Fi-
coides Capenfis,' folio lato äcuto, .flore albo, intus luteo Petiv. Gazoph Tab. 78.
ƒ 10. Cat. Vo/:II. num. 478. Ficoides Afficana procumbens, foliis planis, conr,
jugatis, lucidis, flofibus' amplis filamentofis,ex albo ■ flavefcentibus Brad/. Dec.
I I I . p. 7. Tab. 25: Ficoides: Africana ■ erefta perfoliata, folio latiore fplendente,
flore intus luteolo, in margine pallido Schwer. Cat:App- Manufcr. fed male, præ-
ced'entis inftar, dicitür ere£ta: -
Ex dubiis-funt: Ficoides Africana repens,J folio oblongo Tein. Hort. Bos.
Ann. 1705. Ficoides Afficana repens, folio oblongo,-flore luteo Eid. Ibid. Ann.
1712. ih 1713. Noftra planta proprie non repit, nèc-flores lutei dici pofliint.
Non occurrit'tarnen alia fpecies, cui nomeniftud appropriari magis poflit. Ora-
mus Clar. Boerhaave, u t nos certiores reddat,: an hæc fit, Ficoides Afra humi-
fufa, folio Plantaginis latæ, flore aureo magno, ad Solem aperto Ind. A lt. p. 291.
n. 2? ' •
MESEMBRTANTHEMUM FOLIO SCALP RATO
T. C L X X X III. E 224.
ME s.embryanthemi , cujiis folia fe non deciiffant, fed in eodem piano
obliquo-jacent, très vel quatuor fpecies obfervavi. Prima folia reliquis
habet ampliora & circa margines magis comprefîà, flores nonnihil amphores,
e p'etalis obtufioribus, magis: fparfis & minus numerofis, confiâtes, nullis
pæne pediculis infidentes. Radix, reliquarum inftar, craffa & carnofa eft, pallide
fufca, fub humo oblique pofita, multis circuhs tranfverfis, qui fohorum veftigia
videntur, infcripta, e qua fibræ dependent, nonnihil ramofe. Plures autem hu-
jufmodi radices crafiæ ad eändem plantam pertinent, & e fingularum capite folia
nafcuntur conferta, conjugatim in eodem piano, velut in Aloes quibufdam fpe-
ciebus felfilibus, quibus folia linguiformia flint, dilpofita, marginibus tarnen non
horizontaliter, fed oblique locatis, altero nempe margine cælum, altero terrain
refpiciente. Très quatuorve fohorum conjugationes plerumque comparent, quæ
lata craflàque funt, fuperne plana, inferne pulvinata, læte virentia, laevia & fplen-
dentia, extremitatibus nunc obtufis, nunc & plerumque nonnihil mucronatis, figura
in plerifque flalprum futorium referente, fubftantia fuccoflà, lapore fubauftero,
in receffu fubacri. Ceterum id peculiare habent hujus & fequentium juniora folia,
O o o quod