H orti E lthamensis. 277
ex ætate,'cum fruticulum pedalem dicat, contingere nequivit. Multo vero al-
tius, quara Auftor dicit, affurgit, nec folia pa Hide virent, fed glauca funt, pal-
lidius licet. Ea porro parum habent fimilitudinis cum Thymi foliis, quibus in nomine
Anglico ea comparât. Latinum ejus p. 17. nomen eft Tournefortii ex Boer-
haftvio mutuatum, nempe: Ficoides Africana, aculeis longiffimis & foliatis, na-
fcentibus ex foliorum alis Tourn. Comm. Acad. Reg. Scient. Ann. 1705. p. 241 -
». 35. Boerh. Ind. A lt. T . 2go. n. 18. Cetera fynonyma ex ferie Auftorum,
prout nempe eorum fcripta prodierunt, fêquentem in modum fe habent :
Ficoides Africanum erectum fpinofum Herrn. Tar. Bat. p. 171. ubi brevis ju-
nioris plants defcriptio, quæ & idem nomen repetitur in Raj} Hift. Riant. Tom.
I ll p. 366. ». 1 5. Ficoides Africanum teretifolium fpinofum Ejufd. Cat. ad Fin.
Tar. Bat. p. 8. Sed male dicitur teretifolium. Figuram junioris plants ex Deli-
neationibuS ineditis noftrs addere libuit, ex qua ipfa contra Hermannum con-
ftare poterit, proprie teretia non elfe folia. Ficoides Africanum triacanthon, L y - 1
cii modo aculeis grandioribus donatum Tluk. Amalth. p. 8g. Ficoides Africana
erefta, foliis glaucis, ramulorum extremitatibus in fpinas abeuntibus Schwer.
Cat. Ficoides feu Ficus aizoides Africana arborefcens lignoia, fpinis validis li-
gneis ad ramos armata, folio tenui & brevi Boerh. Ind. l p . 1 a y n . 1 1 . Ficoides
Africana erefta, foliis glaucis, ramulorum extremitatibus in fpinas abeuntibus
Schwer. Cat. & Wehm. Hort. C. Bof.
ME SE MB RTAN THE MU M F RUTE S CE NS,
F L O R I B U S A L B I S U M B E L L A T I S T. C C V lll. F. 266.
FIcoides Africana erecta teretifolia, floribus albis umbellatis Herrn. Tar.
Bat. p. 166. (& Raj. Hift. Tlänt. Tom. I II .p. 36ß. ». i r.) ubi elégans figura
contrafta, totam plantam & ejus nafcendi modum belle reprarièntans, appi&is in
latere naturali magnitudine foliis & floribus. „ Locis, inquit Hermannus mari-
„ timis arenofis Promontorii Bonæ Spei fponte oritur egregia hæc Ficoides.
„ Hortis noftris familiarior eft, quam ceteræ hujus generis fpecies. Nam quan-
„ quam hibernis menfibus locis a gelu liberis aflèrvari poftulet, quafVis æftivi
„ aëris tempeftates innoxie fuftinet & per ramulos cuivis fblo commiflos facillime
„ propagatur. Caules erigit pedales aut fefquipedales, lignofos rotundos genicu-
„ latos ramofos, duobus ramis Temper fibi oppofitis. Qui adultiores funt, mem-
„ branaceo & in fulco caftaneo cottice induuntuf: juniores in pallido virefcunt.
„ Geniculis adhærent folia ex adverfo duo, propemodum trigona, fuccofà & car-
„ nofa, quorum inferiora craffitie calamum fcriptorium, longitudine dimidium di-
„ gitum implent, cetera fenfim gracilefcunt. Ramuli fparguntur in très pedicel-
„ los, fuftinentes flores albos, Bellidis fÿlveftris minoris floribus paullo minores,
„ qui e numerofis candidis ariguftis petalis & intermediis concoloribus apiculatis
„ ftaminulis contexti funt. Hi ea ferie & copia prodeunt, ut perpulchrae um-
„ bellæ fpeciem exprimere videantur. Singulis fbbjicitur calyx craftiufculus viri-
„ dis quinquèfidus, in quo emarcido flore confpicitur frudtus congeneribus fimilis,
„ parte fuperiore in quinque cellulas, feminibus cineraceis parvis duris arenæ in-
„ ftar refertas, divilus. Radix tenuis eft, lignofà Candida, multis fîbramentis
,, capillatâ. A b exortu Vergiliarum ad Auflumnum ufque floret, eodemque
,, tempore,