rer Fovtpflmzung durch Saanten. Le ipzig /77<?, orbi erudito communicauit.
Partes defideratas autem adeo accurate defcripfit et locum vbi inueniuntur tam bene
oftendit, vt qui ad eius ductura eas inueftigare aggreffi funt, eorum partium multas
fine lentis ope deprehendere potuerint. Haec fuerunt praecipua illius detecta.
A b eo nempe demonftratum e ft, I . Corpora, quae iam dudum viderat Michelius,
quaeque in ftellulis Mn ii et gemmis Hypni includuntur, flores masculos effe intra
turbarti foliorum congregatos et filis fafciculatis fucculentis numerofis ftipatos;
ficque ftellulas vel rofulas caulem in eis ftirpibus terminantes perperam pro foemi-
nis habitas fuiffe. 2 . Antheram ttibum effe ouato-oblongum fub inflorescentia
feffilem, inde pedunculum quamuis breuiffimum confpicuum tamen adipifcentem,
loculoque inftructum pollinem tenuiffiinum continente, qui inft?ntibus nuptiis pec
fummitatem amittitur. 3. Foemineum florem confiftere in germine pedicellato
vna cum ftylo in ftigma infundibuliforme apice h ian te , aliis co rp usculis , quae
adductures auctor primum vocauit, poftea autem pro floribus foemineis fterilibus
agnouit, plerumque praefentibus. 4. Florem cum masculum tum foemineum nec
n on hermaphroditum foliis propriis verum calycem conftituentibus obuallari.
5 . Germen poft foecundationem extra gemmulam, pedúnculo magis minusue producto
mediante, protrudi et in capfulam abire. 6. Galyptram petalum peculiare
effe in ftylum continuatuni fimulque germinis tegumentum quod intumefcente
fructu in altum eleuatur, rumpitur ae decidit. 7 . Antheram Linnaei effe capfulam
unilocularem, bicutaneam, apice opereulo tectam quo abscedente feminibus
capfulae receptáculo ^ffixis exitus patet. § . Semina ifta membranis effe obducta
fub quibus cotyiedones, plumulaque et roftellum inter germinandum in confpectum
venienda latent. 9. Tempus tandem ad inueftigandos flores opporfuniffimum
illud pffe, 9U0 capfula iam matura operculi lapfum molitur,
Haec prima fuerunt fundamenta, quibus aliquot poft annis in fuo egregio
opere, Fwiaamenja hiftoriae naturalis muscorum frondoforum nouam muscorum
methodum vir clariffirnus fuperftruxit. Quae in priori opufculo tantum in-
dicauerat, hic plenius tractauit; inuenta fua fufius expofuit; omnes muscorum
fructificationis partes fummâ cura defcripfit, defcriptionesque fuas niti diffimis Iconibus
illuftrauit, quas ipfe, quamuis artem graphjcam numquam edo ctu s, naturâ in-
genioque magiftris delineauit; varias Botanicorum de muscorum fexu fententias
maxima diligentià adduxit et ponderauit, DiJlennianorumgue generum fata profe-
cutus noya fua gepera cum e caracteribus, quos periftoma vel nullum, vel figurata
n praebet, turn e masculi floris gemmiformis, difcjformis capituliformisue figura.
gu ra , condidit. Equidem iam diu in Botanicorum votis erat, genuinam, aut faltem
abfolutiorem,, nec tam facile in pofterum difturbandam, aut euertendam muscorum
methodum, a capfula duci poffe. Sic etenim Hailerus in Botanicis opufcu-
lis anno 174 9 editis loquitur. „Quae feries eft denticulorum fiue filamentorum
„pectinis inftar in plerisque muscis capfularibus ex ipfo ambitu capfulae, quâ oper-
„culum applicatum fuit» prodeuntium introrfum, hi integro opercolo conuoluti in
„fpecicm tumentis annuii exprimunt coronam feminis, opereulo delapfo vel ex-
„panduntur inftar ciliorum , vel protenduntur in rectum, breuiores plerumque,
„alias praelongi. In quibusdam etiam defiderari videntur, vnde aliquis nafcetur
„ in d e x diftinctionis muscorum. — • ,,Pars exlerius capfulae orificium claudens, quae
matura iam pianta ab fcedit, operculum nempe, aut plenum e ft, aut mammofum,
„aut conicum, quod frequens, autfalca tum , aut obtufum, qui alter fons diuifio-
„n is in muscis. Adde ramenta quaedam fpermati analoga, quae in fummis rofulis
jjcauliculorum non florigerorum reperiuntur. A b hifce claffis muscorum Mniis ana-
„ lo g a nonne n a fc e tu r? “ In litteris ad Schreberum fub finem anni 176 7 datis L in naeus
idem defiderium manifeftat, nempe muscorum methodum a Dillenianâ di-
verfam e capfulae confideratione inuçniri poffe. „S i methodus i f ta , ait celeberri-
„m u sE q iie s , difficilio r eft pro ty ron e , tamen multa iis qui genera naturalia in-
„quirunt contribuiti optarem profecto animitus, Vt viderem plerosque muscos
„h â c methodo propofitos.“ Nec minus Schreberus illis particulis, quae capfulae
os cingunt, inueftigandis fummo ftudio incubuit, vt ex ipfius verbis in Differtatione
de Vhasco affatim liquet. „Va sculi oscuhim, inquit, operilur opereulo conuexo
cilia' occultante demum deciduo cuius apici infidet membrana tenuis , conica»
in longitudinem fiffa, calyptra dicta, quae a maturo capitulo demum decutitur.
Haec in plerisque muscis obferuantur. Sunt vero et fpecies, vbi aut cih a , aut fimbriae,
aut ambae partes defiderantur. Sunt, quae deutibus paucis triangularibus, atque
aliae, quae dentibus praelongis parallelis fetaceis inftruuntur. Fimbriae in qui-
busdam in formam fpiralem poft operculi cafum contortae apparent; eorum lo co ia
aliis membrana plana eft. Calyptra vt plurimum nuda in quibusdam v illo denfo
externe veftitur e t c .“ Haec omnia autçm opportunum fpecies in genera bonis
conftantibusaue notis diftincta congregandi modum hincque methodum naturae nu-
tui conuenientiorem fubmjniftrare, vir celeberrirous eodem in loco pronunciat.
Imo in fuis Plantarum Generibus p. 74 9 . fe muscorum difpofitiouem Hedwigianae
non adfimilem iam ante plures annos tentauiffe affirmât, Haec vero vsque ad
Hedwigium pia tantum fuere defideria. Fatendum tamen paulo ante quam magnus
ille naturae Myftes fua genera euulgaffet, Erhartum nonnulla eamdem ad nor-
T o :n , 1. Q