mediae aetatis faecula prorfus oblitum reuiuifcere incepit, at in omnibus fere illius
temporis Eotanicoru fcriptis altum de muscis filentium, et in paucis aliis rara le-
visque de iis fit mentio. Procul dubio tenuiffimae eorum partes nudis oculis v ix
percipiendae, ardua inamoenaque in quibus pierique habitant lo c a , húmida frigi-
daque eorum florefcentiae tempeftas, h ín c e o s florentes inueniendi orta difficultas
in caufâ fuere, cur hi diutiffime inter caeteras ftirpium familias incogniti latuerint
et vt ahiecti obferuationeque indigni habiti fiierint. Hinc etiam illud tritum plebe-
culae adagium, Muscos et muscas quaerat cui aliud nonfup pe tit negotium. Quin
et multi alioquin magni nominis et doctrina Botanici, difficultatibus, quibus eorum
inueitigatio fcatet deter riti, in fuis operibus eos praeterire non dubitauerunt. * )
Solus Gafparus Fallopius opusculum pro huius aetatis more rudiffimum de museo
arborum anno circiter 15 6 4 confcripfit, quod inter eius opera Venetiis anno i 6 q 5
excufa reperitur; et Caefalpinus in fedecimo libro fui de plantis operis anno 1583
C . B a v h i - Plorentiae editi nonnulla de muscis quibusdtim attigit. Sic ad Gafpari Bauhini
Nus. tempora manfit, qui primus aliquot muscorum fpecies diftinxit atque defcripfit. Muscos
autem frondofos a Lichenibus nondum feparauit, fed Marchantiam polymor-
pham et Targioniam aphyllam folas Lichenis nomine defignauit, et caeteras algas
terreftres plerasque M u jc ir , pauciffimas Fmcìj- adnumerauit. Oi;am vero parua ac
debilia haec fcientiae noftrae initia fuerint, res ipfa teftatur. Cognitio nempe muscorum
circa Gafpari Bauhini tempora, id eft anno circiter 16 2 0 , adeo fuit exigua
vt tunc temporis ex omnium Botanicorum fcriptis vir fummus ille fpecies folum-
modo fedecim colligere et in lucem publicam tamquam veras diftinctasque fpecies
proferre valuerit. Euoluatur eius P in a x , opus in nafcentis botanices hiftorià abfo-
lutiffimum, vix quadraginta occurrent Muscorum Lichenumue fpecies varietatibus
annumeratis, nempe tredecim repentes, quatuordecim ramofae, quatuor terreftres
coralli formes, et octo arboreae, eaeque omnes fatis obfcure defcriptae. Sic Muscorum
hiftoria anguftis limitibus circumfcripta diu paucarum herbarum fcientia fuit.
A t ex A ng lia nobis in eâ parte nouum lumen exortum eft.
B a i u s . Haec te llu s , v t cuique no tum, humidiore coelo foloque pinguiore gaudens,
vbi marl circunifluo et ocuduorum ventorum habitu aeftiualis caloris vis temperatur
et
* ) De antiquioribus rei herbariae fcriptoribus hqc facile concipitur, fed non fatis mi-
rari poCfiim recentiores ex. gr. Ginelinum in Flora Sibirica ne vnum quidem museum
raemorauiffe.
et hyems mitefcit, nec minus Florae omnigenis donis quam magnis ingeniis pollens
, muscos laetius et copiofius quam quaecumque alia Europae regio profert.
Ideo non mirum eft, ibi muscologiae primordia inueniri. A n g li, nempe Merretus,
L h u id iu s , Do odius , V e rn o n , Petiueriiis, Richardfonius, Buddleius, Sherardus
etc. et prae caeteris omni laude dignus Raius fub praecedentis faeculi finem muscorum
hiftoriae fundamenta pofuerunt. Ex quo etenim Raius ad fcribendum animum
appulit, poftquam ipfe, praecunte Merreto in Pinace rerum naturalium Britan-
n ia e iS d y , fpecies aliquot nouas in Catalogo plantarum Angliae id-jo, et Hiftorià
defcr ipfiflet, focios operis nactus Lhuidium , Bobartum, Doodium , plures aliquot
iu fynopfis ftirpium Britanniae editionem primam contulit. Inde paucorum annorum
interuallo, tum e fuis Doodiique obferuationibus continuatis, tum fociis Ver-
n o n is , Petiueri et Sherardi operis, fpecierum numerus plus quam ad duplura an-
etus eft, vt e fynopfis ftirp ium Britanniae editione fecunda apparet, in quâ centum
et feptuaginta fpecies enumerantur, cum in prima fexaginta quatuor tantum defcriptae
effent. Vtramque autem multum fuperat tertia eius operis editio, in quâ amplius
quam ter centum diuerfae recenfentur fpecies partim a Buddleio, p a r t im i
Bichardfonio aliisque detectae.
I n t e r e a A n g l i s pahnam praeripereGalli hand infeliciter tentabant. T ourne- T o u rm ifortius
fuae aetatis Botanicorum facile princeps, quemque Linnaeus folus prima fede, f o r t iv s .
quam p erannos quadraginta inoppugnatus tenuerat, deturbare valuit, primus L ich e nes
a Muscis generico caractere diftin xit, ficque muscologiae ftudium ieuans futu-
ris Botanicis viam parauit. Equidem non ita plures muscorum fpecies ipfe nouit
atque defcripfit, nam centum et duas, varietatibus etiam affumptis, recenfuiffe fatis
habuit, et icones, quibus in fuo praeftantiffimo opere Inftitutiones rei herbariae
dicto quinqué fpecies hnius familiae fiftit, v ix inter tolerabiles numerar! poffunt;
quin el errore tanto naturae forutatori v ix condonando, eâ tamen Botanices aetale
non mirando cum et noftris diebus reuiuixerit, muscis fiorem prorfus denegauit,
eosque plantae genus fiore carens deflniuit. Tantum igitur in eâ parte non prae-
ftitit Tournefortius quantum ab eo expeotari poterai. A t illius primum difcipulus
inde riualis Vaillantius huius familiae ftudio fummâ deuotione incubuit; omnes V a ill.a x -
circa Lutetiam ag ros , campos, co lle s , nemora, illorum inueftigandorum caufâ nvs.
peragrauit et aliquot nouas fpecies ipfe detexit, quas defcriptionibus accuratiffimi.s,
nec elegantiae pro eius temporis more expertibus, illuftrauit. Harum fpecierum plu.
rimae, nonaginta et fcx numero, ab optimo pictore Auhriet fummâ arte fumptu-
que regio d d in e ita e fuerunt;! at vita maturius defuuctus magnum opus, cuius pars
Tom. I. N