radices in pratis mesci pellis inftar oooperiunt ac tuentnr ne fummmo terreantur
fr ig o re , unde hortulani rariores plantas muscis impofitis per hyemem feruant V e r no
tempore herbis fuperincumbentes ne gel» radices euellantur impediunt. U n icuique
enim notum eft plantarum in hortis aut agris fponte nascentium praefertim
li humus magis bibula et fpongiofa fit , terrà vernali calore interdiu refolutà et
nocturno frigore iterum conftrictà, radices minores poft aliquot dies foló extractas
exarefcere,quod malum muscis fuperinítratis frigusqqe aroentibus, ut ipfe Linnaeus
expertus eft, auerlitur. A hie tis femina abeo in horto académico Lundinenfi terrae
commitfa primo anno denfius creuerant, at fequenti teheliis radicibus venti vernalis
iniuriâ auulfis, plantulae omnes perierunt. Iterum vero fata femina muscis-
guescooperta feruauit plantulasque ex iis educauit. Aeftate tandem uhi deficiente
per aeftus húmido periculum êft, ne torrefacta vegetabilia pereant, musei maiores
exurentes folis radios arcent herbarumque radicibus humiditatem fubminiftrant;
quod fagaciores hortulani natura edocti ad iuniores tenerioresque plantas confer-
uandas ollis fuis muscos imponunt; imo aliquando areolas totas illis tegenles im-
probum irrigationis laborem leuant atque minuunt. Néque hio omittendum annis
1 7 -8 . et 1783- quibus, ut notum, magna ficcitate in Germ.aniâ laboratum eft,
jnuscofa prata aliquid foeni fola fuppeditaffe, muscis rorem matutinum et vefper-
tinum colligeotibus rarisque plantis guibus intermixti orefcebant impertientibus.
Cumvero ad prata deueneriraus, magnus hic ruricolarum error n o b is .n o -
tapdus. Quandoquidem ignarum vulgus eaguae funt fterilia muscis plerumque obfi-
ta v id e t, ab his tamquam aduenis caeteras herbas excludi credit et muscos pratis
nocete affirmai, idem fentientibus antiquis, tefte Columellà, qui muscos ciñere deieri
docet. Hall. Bibl. Bot. V. l .p . 7 2 , cui etiam recentiores affentiuntur. V . Sue.
Pflanz . Cult. p. pi. A t fi rem paulo ’attentius perpendamus, tunc certiores fiemus,
non prata ob muscorum copiara fterilia effe, fed muscqs in eis copiofius nafci, quod
fint fterilia et eisdem caufis quibus aliae ftirpes tolluntur noftras incrementa capef-
fere. Pratorum autem fterilitatis caufae cum in foli naturà tum in agricolarum
incuria quaerendae funt. Sic fi paludofi fontes in eis foaturientes et muscis gratif-
Cmi non exficcentur; fi pluuiales aquae vere et autumno in eis ftagnantes foffis
nullis abducantur; fi puriores lymphae iis non immittantur; fi herbaeet gramina
aut ante maturatum temen, quo gratius pecoribus enadat fo en um, aut radici p ro pius
demetantur: fi pecora verno tempore furgentes ftolones depascantur , aut radiéis
corculum autumno morfu corrodant, aut tandem terrà nebulis imbribusque
molli radices pedibus conterant ; fi exhaufta prata numquam fteroorentur etc. in
eis
eis herbas quotannis minui et demum exftirpari neceffe e f t , unde nihil praeter
muscos ibi crefcere poteft. T o lle illas c a u ta s * ) , tunc et prata tua uberion pro-
nentu te beabunt et muscorum cohors oculos tuos non amplius offendet ; nemo
etenim herbara ullam aut gramen unicum muscis deletum v id it; ab aliis ftirpibus
vero expelli certiffimu'm eft. A t fi muscos tantum fuftuleris neo herbarum multiph-
plicationem ahà v i i p romoueris, fterilius adhuc fiet p ratum, quandoquidem pau-
cae refìduae plantae, quas musei, quantum fieri p oterai, feruabant, horum tutela
carentes verno gelu auulfae. vel aeftiuis caloribus deficca tae, vel hyemali frigo re
exuftae peribunt. Praeterea aliarum plantarum femina inter muscosos delapfa a fri-
gore et aeftu hio diu iacent illaefa, faciliusque ob humiditatem a muscis melius con-
feruatam vegetantur. Hinc plerarumque arborum, quercus, fa g i, abietis, co ryh ,
etc femina in feptemtrionalibus regionibus haud facile fine muscis plantari compe-
r io . Nedum igitur musei aliis plantis noceant, illas potius aduerlum tempeftatis
iniurias tutantur , eorum femina fouent et magno naturae beneficio ,n fterilibuS
pratis nafcuntnr quae iis piane deftituta fteriliora euaderent et mhil aliud nifi herbas
raras longo inter fe fpatio in nudo deformique folo difperfas ooulis oftenderent,
Itaque muscos vegetationis et principium et finetn dicere poffes.
Quid in arhoribus musei efficiant nondura fatis conftat. Illos certe ho rtulani
et coloni tamquam pomariis ac viridariis fuis infeftifflmos odere. Iure an^in^
Kalmiusin opufculo, Om M o d a p n a hard :« a lU A e a g a r s f o r th â tU - a n i e . A b o 1754.4.
H y p n u m prata ficca opinione Cui vitians arando, ferendo, demum insperfo foenr
remina tolli docet, et Olof Graw Ìn fuo de fV o ftm a n n ia e a g r i c u l tu r i libello prati
H y p n o obfeffa pecore inolufo emendati affirmât. — Boije , in F o r fa r n . S ,o ,n s k . H u s -
k o lld . S t . X. 1756. exexperientus per annos quadraginta inftitutis húmida muscofa
aquiì ìmmiffis, ficca vero igne corrigi docet — Muscorum eaefpitem in pratis
incendi iubet Wiohmannshaufenius in Ocanom. E r fa h r . 1763- — P o ly tr ic h a e t
S p h a g n a pratis ut credit, ut plurimum infefta Chydenius variis modis tolli affìrmat;
glebam incendi, fimum adduci, imo et aquas immitti, aratro tandem folum doman
praecipit. Haec Chydenii dlCfertatio inuenitur in collectione opusculorum, quae
Holmiae 176a fub titulo S w a r f r a g a om h u fta f a t l e t a t v p o d la m u t lu p n a A e n g a r , pro-
diit.Tandem Gypfo museos definii Maius docet in opusculo quod fub titulo; F e r tk e i-
à ig iin g d e s G y p fe s e ie . F r a n k / . ly y l i editum eft.