F' :
h
Nec mírnm illa organa obferuatomm vel fagaciffimorum acumen tandiu effu-
giffe. Adeo etenim funt exilia et tot velamentis circum vallata atque opería, vt niíÍ
fufpenfiffimá et peritiffimù Iractentur manu nullo modo e x tr ic a r i, nec extricata,
nifi vitra fummopere augentia adhibeantur, obferuari queant. Praeterea fiores-
centiae tempus in omnibus muscis non idem eft, et in pluribus fatis breui fpatio continetur
quo elapfo in fexualibus partibus explorandis fruftra defudatur.
In caeteris ftirpium claffibus mascula foemineaque genitalia plerumque iis-
dem inuolucris continentur, vnde ftirpes illae hermapkroditae audiunt. Non ita de
muscis. In pluribus ex: gr: ia Hypiiis, B ry is , MwB-f etc .-fexùs vtriusque organa
in diuerfis . indiuìduis inueniuntur et veram dioeciam conftituunt. In aliis vt in
Phascisy Fiffidentibusy Trichoflomisy mas et foemina in eadem pianta fed difere-
tis fedibus viuunt, ficque flos eft monoicus. Ouatuor tantum muscorum genéra
dantur, nempe Splachnwn, IVebera et Bartreinia y quae flore vel androgyno
vel reipfa hermapbrodito gaudent. Meefia tandem vliginofa Hedw. et Bryum
rojlratuin Schrad. inter plantas polygatnas dioicas referendae funt, quippe quae
mares, foeminas, et hermaphroditas in diftinotis ftirpibus habitantes obferuatori-
bus monftrant. Notandum eft autem in muscis, quoti etiam in aliis claffihws obfer-
vatu r, faepe fieri v t fpecies guae fub vno genere militant non omnes eamdem nor-
mam quoad fexum feruent. Sic Didymodi altera fpecies eft monoica, altera vero
dioica. Gri’.nmiae recuruatae flos monoicus; apocarpae (B ) vero mono-dioicns
Inuenitur, id eft, praeter ftirpes in quibus flos monoicus habitat alia dantur individua
quae flores mere masculos in fumraitate proferunt. Neckerae vndulataCy
Neckcrae difiichae flos hermaphroditus eft contra generis nunc monoici nunc dioici
jiormam. Miiia tandem pleraque funt dio ica , at Mnium paluftre ad polygamiam
dioeciam pertinet; Mniumque crudnm vt et pfeudotriquetrum flore plerumque her-
xnaphrodito gauder#t. Plura adhuc exempla aJdncere poffem, feti e fupra dictis
affatim patebit fummum difcrimen quoad generationis organorum fedes muscos
exhib ere, et omnes fere nuptiarum modos hucusque co gnìtos, imo et alios quos
liinnaeus ipfe ign o rau it, in eà claffe reperìri. Quìn et vera fexils permutatio in
hac fola vegetabilium familia hucusque deprehenfa eft. Sic Hedwigius Polytrichi
vndulati indiuiduum masculum in foemìneum verti vidlt. A t talis permutationis
exempla rariffima, et fi Meefius Íntegros Polytrichi caefpites ftelligeros in capfuli-
geros immutatos v id it, illuni incremento foeminarum ante abfconditarum poft
foeturam vero longius crefcentium deceptum fuiffe iu re , vt videtur, Hedwigius
autumat. Hedw. Gen. pi. Crypt. p . 72.
Locus
Locus q iièm ‘genitalia in planta tenenf non minus diuerfus eft quam fexii*
ratio. Ea etenim vel ad caulis bafim, vel ad eiu^apicem vei ex eius lateribus, vel
e ramis oriuntur. In PhascOy Tortula plurimisque generibus monoicis, flos foemi-
neus trunci cacumen tenet, masculus vero paulo inferius in foliorum alls recondi-
tur. In Sphagno contra mares in ramulorum fuperiorum apicihus incraffatis hofpi-
tantur; foeminae in axillis habitant. Fffidentiuni alii in apice írond ¡<5 vt bryoidet
(H ) alii in medio vt adianthoides (H), alii ad bafim vt toucifolius (H), foeminas
p rofe run t; omnium autem mares iuxta caulis longitudinem in foliorum axillis
latent. In Polytrichoy Mnio etc. flos vterque caulis ramorumue apicem femper
tenet. Hypna pleraque flores masculos in ramis, foeminas in furculo educant;
at Hypnum p r o lif erum vtrumque in caule profert. Nec defunt genera vt Trichoflo-
Orthatrickum, imo fpecies e x : gr; O'rimmia apocarpa (B’>, in quibus genitalia
mascula nunc e caulis apice, nunc e foliorum axillis, fed plerumque fub formâ
diuerfâ proueniunt. Haec de floris in ftirpe fitu; nunc de eius formâ et partibus.
In masculo fiore tría potifiïmum confideranda veniunt, nempe Calyx feu t.
Pcrianthium generationis organa inuoluens, genitalia ipfa, et filamenta fuceofa Flos mas-
quae nectariorum vices gerere videntur. His foemineus flos quartam partem addit
quâ masculus omnino caret, nempe coroliam quae calyptrae nomea habet.
F loris irascuU calyx e foliolis plurimis conftat quibus plerumque exigua geni- C a l y x .
’tah a tarn denfe arcteque cinguntur vt non nifi fummo labore et patientiâ arteque
fingulari in confpectum educi queant. Haec fo lío la nobis perigonialta dicuntur
quod generantibus organis circumpofita fìnt. Structura et colore caulinis fatis
funt fimilia; formâ vero ab iis vt plurimum diuerfâ variis aggregantur et coordinan-
tur modis; illaeque difpofitiones feu fìgurae, maximi poft capfulae orificium funt
momenti ad muscos in genera diftribuendos.
Omnes illae fìgurae ad quatuor principes reduci poffunt. In aliis nempe
folia perigonialia trunci cacumen occupantia, a bafi ad apicem diuergentia et ita
patentia vt mascula genitalia iis contente coufpici poffint, figuram d isci, ftellae,
vel rofulae aemulantur, vnde flos ille discifurmis vel discoideiu.?, rarius fte llifor-
ffitV nominatur. T a le s funt Mnioruniy Polytrìchorumy MeefiaCy Koelreuterae
flores masculi. Si vero etiam in caulis apice folíola perigonialia ita conuergunt
Vi floris figuram rotunJam aemulantis nulla fere fit apertura, vt in Bryo Barhula,
Weiffià y DicranOy tunc flos ille capituliformis dicitur, Eàdem fere formâ flores
G Z gauden*