gis " quam ferae eorum aborigine»
monstrosis partubus obnoxia j et novo
mm morborum cohortibus, quid
quod et plane novis vermium generi-
bus quorum in fera et primigenia eorum
varietate ne vestigium quidem
reperitur; cujus asserti, etsi paradoxi
minime tarnen iniitiandi, veritatem
hydatidis intercutis (vernacula vö-
cant Finn en j ital. Lazaroli ) exem-
plo demonstrare licet kJ. Refero
liuc etiam staturam pumilam ex praematura
et intempestiva venere, et
quae sunt id genus alia.
Generatio hybricla.
Hactenus enarrati triplicis generis
Fontes degenerationis non nisi longa
* et
k) v. Malpighii opera posthuma pag. 84. ed.'
Londinens. 1697. fol. — it. J. A. E.
Goeze Entdeckung: dafs die Finnen int
Schweinefleisch keine Drüsenkrankheit) sondern
wahre Blasenwürnter sind» Hai
1784. 8.
le t diuturna* perque plurimas genera-
tionum series continuata, actionepri-
migenium animalium characterem et
habitum sensim paulatimque iininu-
tare et yarietates producere valent.
Aliter vero se res habet et proxi-
mae jam progeniei novus impertituE
character, quando diversae hujus-
modi varietates, e caussis istis tandem
ortae, invicem copula junguiitur,
#quae hybridae proli ortum praebet,
neutri parentum in totum simili, sed
utriusque formae participi, et mediant
quasi inter utramque prae se fe-
renth
Vulgo quidem hybrida vocantur
ex parentibus diversae plane speciei
oriunda, ut muli ab equa ex asino
prognati, aut aviculae ex fringillae
canariae copula cum cannabina ortae
etc. De his vero hie loci nobis
sermo non est, utpote quibus in human!
generis varietatibus nullus da-
G a tut