ponderatis et Gritica face lustratis,
verisimillima videntur,
Stirps ergo ést bominum neuti-
quam gigantea longitudine etsi pro-
cero corpore et niagis adhuc lacer-
toso et toroso habitu t j conspicuo-
rum* Proceritatis mensuram qui-
dem in tanta relationum variante am-
biguitate neutiquam certo debnire
licet; ex auctoritate testium bde dig-
nissimorum tarnen vix ultra dimidi-
um supra sextum pedem mensurae
anglicae ascendit: quae eo minus pro
prodigio habenda, cum et aliis Arne-
ricae (praesertim australioris) stirt)
Tales enim uno ore a veracissimis aut-
optis describuntur.
Tales quoqtie erant qui Sec. XVIt0 ad
finem vergente in Hispaniam allati sunt;
soli et unici , quantum ego qui dem no-
vi, quos Europa ünquam vidit Patagones.
. vidit hos ipsos Sevillae, m à gnus et
vere classicus peregrinator van Linscho-
ten, et de iis dicit: — waren ivel ge»
ftStatueert ende grof van leden” àc.
pibus indigenis staturam valde pro-
ceram esse pridem constet, maxime,
sicubi, ut verisimillimum est, de iis
valet quod de priscis Germanis Tacitus
prae dicat, nullis nempe albs aHa-
rum nationum connubiis infectos,
propriam et sinceram et tantum sui
similem gentem servare.
Nomades sunt aeque ac Terrae
del Fuego incolae aliaeque Americae
australis gentes errones; hinc non
mirum si] ab Europaeis qui ad unas
easdemque quidem istius terrae oras,
sed diversis temporibus, appulerunt,
non semper ejusdem procerae stirpis
homines visi sunt.
Àb altera vero parte etiam non
admodum difficile intellectu quomo-
do fabula de giganteis Patagonibus
ortum ducere potuerit.
Primo enim animis inbaerebat
yetus traditio de gigantibus orbis veil.
teris,