§. 83,
jdliorum auctorum divisiones va*
rietaturn generis hurnani.
Verum aeqmim videtur aliorum
quo que auctorum, qui genus huma-
num in varietates distribuerunt, sen-
tentias succincte exhibere, ut lecto-
ribus façultas detur easdem invicem
comparandi, ponderandi, et delec-
turn earum quae maxime arrideant^
habendi,
Equidem primus omnium , cpiod
sciam, periculum fecit Anonymus
quidam seculo praeterito versus
finem vergente, qui humanura genus
in quatuor stirpes dispesçit: scil. i.
tmiversae Europae, sola Lapponia
excepta: tum Âsiae australis, Afri-
cae borealis, et universae Americae,
2. reliquae Africaê. 3. reliquae Asiaô
cum insulis versus Vulturnum positis,
4. Lapponum f j .
Leib"
f ) m Journal des Sçavans a. 1684* p. 133,
cfr.
Lëibnitius nos tri continents ho-
minum quatuor ordines statuit, Bi-
nos nempe extremos , 1, Lapponum
inquam et 2, Aethiopum; totidem-
que medios; 3. orientalem neinpe
alteram (Mongolicam), 4- alteram
occidentalem (Europaeis similem) gj.
Linnaeus vulgatam sequutus geo-
graphiam, homines in 1, America-
num rubrum, 2. Europaeum album,
3, Asiacum luridum et 4* Afrum nigrum
dividit hj*
Buffonius sexhominufn varietates
distinxit 1. Lapponicam s. polarem,
2. Tataricam ( quo nempe nomine
ex vulgari loquendi ratione Mongolicam
cfr. Rob. de Vaugondy fil. nouvel Atlas
"portatif Paris. 1778- 4. tab. 4 .
g) apud Feller in on'o Hanoverano pag. 159.
fi) inde ab a. 1735 per omnes operis im-
mortalis editiones. Subjunxit cl. Gtneliii
editioni nupcrae, a se curäta«, meam divi-
sionem T . I. pag. 23.
T 5