animalium quae eadem sub caelipla-
ga hyberno tempore aestivum colorent
in albidum aut griseum mutant;
tit mustelae herminei et vulgares,
iepores, sciuri', rangileri, tetrao la-
gopus, emberiza nivalis, alia h),
Ita et sericea mollitie conspicu-
um et utplurimum niveunt vellus
animalium quae diximus Ançyrae
(§. io .) climati potius tribuo quam
victus generi, quod diversissimis ali-
mentis vescentibus, carnivoris v. c.
tit feli, aeque ac herbivoris ruminan-
tibus ut caprae, commune sit,
Similisque ratio esse videtur car-
bonaceae nigredinis quam sub qui-
busdam torridae zonae plagis, ut
in Guineae oris, diversi ordinis ani-
mantia, tarn mammalia quam aves,
aethiopum colore inducere vidimus.
( §• 27. )
Et
by cf. post alios Linnaeum in flora Lappâ-
nica pag. 55. 352. ed. cl. Smith.
Et maxime memorabile, hancce
aetliiopicam nigredinem aeque ac
istum Syriae animalium candorem,
etiamsi in remotas diversi longe chiliads
regiones translata fuerint, constanter
tarnen per longas generatio-
itum series servari.
Neque minor climatis in statu-
ram corporum organicorum vis et
potentia ; cum frigus incremento eo-
rum obstet, quod contra calore manifeste
augetur et promovetur. Ita
V. c. equi Scotici, aut frigidae North-
wales pusilli ; in Scania equi et pe-
cora ut homines indigeni statura
procera et lacertosa, in Smalandia
sensim minora, in boreali Ostrogo-
thia demum pro portione minima.
Verisimillimunt quidem est, quod
maxime cl. G. Fordyce sagacitas evicit,