I 7 4 S e CTIO III. DE GENERIS HUM.
manoruni characteres nativos relata.
Verum et passim inter remotissimas
gentes reperiuntur cl) .
Nigerrimae irides Ae^liiopibns,
ita, ut in vivis praesertim, non nisi
propius inspectis oculis ab ipsa pu-
pilla distingui possint b).
Facies gentilitict.
Jam ab oculis aptissime ad reli-
quamfaciem, cujus quidem in Universum
tanta est et memorabilis in
singulis bo minibus diversitas ut pro-
xime a miraculo absit quodsi vel duo
occurrant indiscreto, et quod vulgo
ajunt ad eandem formam fuso, ore.
Imo
0 ) Exempla congessi in notis ad Jac. Bruce
Reise zu den Quellen des Nils T . V. pag.
„in aethiope nulla estv &c.
DEGENERATIONS IN SPECIE. I 7 5
Imo et haec facierum discrimina non
solum in Europaeis verum et inter
barbaras gentes observabilia esse cer-
to certius constat cj. Quanquam
vero baec .vera sint ut sunt verissima,
non minus tamen extra dubitationem
positum estj esse utique diversis human!
generis varietatibus (quid quod
et
c) Ita v. c. de indigenis insularum amico-
rum oceani australis ( the Friendly Islands')
oculatissimus observator Guil. Anderson
: “ their features are very various ;
J5in so much that it is scarcely possible to
„fix on any general likenefs by which ; to
,,characterize thems unlefs it be a fulnefs
„at the point of the nose, which is very
„ common. But, on the other hand , we
„met with hundreds o f truly European
„faces, and many genuin Roman nosesy
yyamongst them." V. Cookii iter ultimum
T . I. pag. 380.
Alia id genus exempla inter Aethiopi-
cas et Americanas gentes observata, infra
dicentur.
Vice versa Europaeorum singulorum
quod ad faciem cum Aethiopibus aut Mon-
golis similitudo satis frequens vel vulgo
in proverbium abiit.