Fabulosas contra credulae anti-
quitatis relationes de universis genti-
bus quarum feminae menstruo fluxu
destitutae sint* alio loco paucis tan-
gemus.
g. i8.
IV. Quae homini respectu animae
fa cu lta tum propria sunt.
Omnes uno ore hue referunt tam-
quam summam et maximam hominis
praerogativam, rationis usum. Cu-
ratius vero inquirenti quid ipsae hae
voces sibi velint, mirationem subire
necesse est, quam longe diversissi-
mas de rationis notione reddant rationes
philosophi maxime rationales.
Aliis enim est peculiaris plane et homini
unice propria animi facultas,
aliis eximius saltern et valdopere ex-
cellens gradus facultatis, cuius in bru-
torum anima non nisi tenuia vestigia
extent. Aliis complexus omnium ac
singularum humanae mentis altiorum
faculfacultatum.
Aliis singularis directio
facultatum mentis humanae et s. p.
Non nostrum inter hos tantas
componere lites.
Brevius autem et tutius expediri
quaestionem conlido, si, a posteriori
tit dicunt, istam hominis praeroga-
tivam in eo ponimus quod ipsum re-
liquorum animantium imperantem et
dominum facit Esse ipsi hoc
Imperium in propatulo est, Aeque
vero manifestum, caussam eius imperii
non in corporeo hominis robore
positam esse. Unice ergo ad animae
dotes earumque praestantiam
referenda est. Has quo dotes, quibus
ergo homo reliqua animantia longis-
sime superat? cuiuscunque ceterum
indo-
? ) „ Qiiisquis es iniquus aestimator sortis
,,humanae, eogita quanta nobis tribuerit
,,parens Jtoster, quanto valentiora anitna-
,,//V* sub jugum miserimus, quanto velo-
„ ciora assequamur, quam nihil sit morta-
yle non sub ictu nostro posit um," Seneca,
D 3