rum, Tatarorum, Arab um, Persa-
rum, Sinensium etc. 6. subfuscorum,
Europaeorum meridionalium y. c. Hi-
spanorum etc., Turcarum, Habessi-
norum, turn et Samojedarum Lappo-
numque. 7. alborum, Europaeorum
reliquorum, tum et Georgianorum,
Mingreliorum et Kabardinorum n).
cl. Zimmermann iis accedit qui
aborigines generis humani in monto-
sam planitiem Scythico-Asiaticam inter
fontes Indi, Gangis et Obi flu-
minum ponunt, et dehin'G varietates
dérivât 1. Europae. 2, Asiae borealis
et Americae maxime septentrio-
nalis. 3. Arabiae, Indiae et archi-
pelagi Indici, 4- Asiae Euronoto ob-
versae, Sinae, Coreae etc. AetKio-
pes sive a prima sive a tertia harum
varietatum ortum suum duxisse viro
cl. verisimile videtur oj.
cl.
n) Disput. de hominum varietatibus. Edinb,
1775- Pag- 9-
®) ditissimo opere, Geographische Geschieh■»
te des Menschen &c. T . I.
cl. Meiners omnes gentes ad binas
stirpes refert : 1. venustarum et 2.
turpium f schöne und hcifslichè) : illas
albas, has obscure cöloratas (dunkelfarbige')*
Venüsta stirpe Concipit
CelticoSj Sarmaticos et orientales
populos. Türpi contra reliquum qua
late patet genus humamim pj*
cl. Klügel quatuor stirpes distingué.
1. primitivam Avtochthonum
montosae qüam modo diximus pla-
nitiei Asiaticae, ex qua dérivât incolas
universae reliquae Asiae, uni-
versae Europae, Americae maxime
septentrionalis, et Africae borealis.
2. Nigritarum. 3. Americanorum
(praeter istos maxime septentrionales).
4* insularam oceani australis cp.
cl. Metzger binas varietates principes
tanquam extrema constitué
1. alp')
v. Ej. Grundrifs der Geschichte der
Menschheit ed, 2. Lemgov. 1793. 8.
q) cf. Ej. Encyclopädie T . I. pag. 523. ed. 2•