
. . DE LACHRYMA HERBA. io. *
Herba-, quae Vulgo in Italia Lachryma vocatur e frumentaceorum eft ceniii-, lèd peculiaris et lui generis.
Seritur femine veris initiô prius madefaébo, aut etiam-ante verriöndum exafta hyeme. Nam
propter nimiam foliditatem et duritiem tarde erumpit. Erumpit'àùtèm fingulari modp germen eius,
feminis ofleö'üortice,''non disrüpto neque putrefaélo in terra, quïbtîàfii fequenti autumno aut hÿemis initio
' plane integer et incorruptus,. cum herba maturuit, inteH'âdices êius inuenitur, tenui dependens filo ab ra-
dicum medio. Germen äutem a fiiperiori et acümitfatapartb emittit, radices vero ab inferiöri et lata, quae
balls eius eil: foramihe enim^perüiüm eit fernen. Gum medulla feminis interna in radicülas et germen con-
fumpta eit, et germen adolèfeere intipit, radicülae quae funt llib bali feminis pereunt, et lupra fernen
nouae fiiccedunt, prioribus multo maiores. Ab eo deinde tempore pluribus a tetra adblefcere culmis incipit,
partim in medio réélis, alns vndique ad latera eorum per obliquum fubreébis. Culmi autem maximi
I duum aut trium cubitörumiongitudinem habent, cralfitudinem minimi digiti, äd latera vero enati breuiores
' funt, et graciliores. 'Sunt autem teretes, virides, glabri, folidi et crebro geniculati. Ex omnibus genfeu-
•lis rami exeunt, qui èt ipfî paruis culmis Hint fimiles. Folia a geniculis exeunt fiiigula ,furfùm ad proximum
vsque.geniculum culmos ampleélentia, moxfe in latitudinem diffündehtia, longa, lata et harundinea, fru-
mento Indico àut milio Indicodfimilia et aequalia fçre, paulo-tarnen anguftiora, viridiora,. et multo molliora,
nec ita afpera, 11 deorliim mulceantur cum in latitudine, tum etiam acie Hia. In liimma -antequam fernen
ferat, nondum-fiuétificanti tritiGO Indico et müiö Indico fimilis exiftib, fruticofior tarnen elt, et ràmofior;
Iunio et Iiiliomenfe in Italia e foliorum alis breues, fquamatas, et nucamentaceas profert fpicas, nullis
J, fa ariltisarmatas, colore virides, et iuxta has grana vnum, duo, aut tria rotunda iû acumen brëue furfum tur-
binata grandi pifo aequalia, nitentia, quae fruétus et femina eius funt. Semina non in fpicisvontinentur, fed
ipicae e feminibus exeunt quaedam tamen Ipicae iuxta femina èrumpunt, fed iis nulla febfunt femina. E
granis feu femirabus dependentes ipicae quemadmodum et aliae lùb paleis etfquamisoblongos exeruntflofeu-
l°s quales triticum et fOlyra, colore flauos in fuperficie luteo feu flauopuluere obfitos: ad nullum fru-
ébim peruenientes. Semina ipfà alios habent flores-, bina videlicet aut tema oblonga capillamenta, colore
î iuxta cant^ a birta et lanuginofa, e mucronis foramine f vix fpicarum exitum enata. E nonnullis granis fubinde
alia tenui filo dependent grana, ita vt fernen ex femine enafeatur. Semina antequam maturefeant viridia,
pallMaet mollia fiint: c-um veromaturuermt liuida fiunt, aut glaucaet caella, atque olfeam duritiem acqui-
runt. Ea confraéla nucleum intus oftendunt tritico fimilem, colore flauum, intus candidum, breüioreni
tarnen et rotundiorem, in medio late fiilco aliquo canaliculatum., per quern dependents ëx eo Ipicae tranfiit
pediculus. Sapor nucleo dulcis qualis tritico, difficilius 'tarnen, quam ctriticum dentibus conficit-ur ob duritiem
fuam. Habet nucleus circum fe craffiufculam paleam, in qua ceu in puluillo eft collocatus. Radicibus
' nkitur numerofis vndique in orbem per obliquum et transuerfiim diftraétis, longis , lentis, tbretibus, fibratis,
guftu liibdulcibus et glutinolis, quemadmodum Afparagi radices. Seritur in hortis fpe&aculi gratia, et fe-
minibus funiculo aut filo traieélis fiuiit. or aria: quae vulgo vocant Pater nofter, qui Deo preces fuas
. numerant.
DE IÄSME ALBA. n .
Iafmè quaé canàidos profert flores, frutex eft^ vitismodo longiffimis pet coflcamèratlofies et -pergulas
afcendens et reptans palmitibus atque viticulis: câpreolos tarnen non habet. Imae eius partes feu cau-
dices vncialem et duum interdum digitorum aut ampliorem nonnunquam craflitudinemhabent, corticem
cinericeum, icabrum, fungofùm etrarum, intus materiam ficulneo etiam ligno leuiorem rarioremque, et
in hac meduilam fatis amplam. Qui ex iis exeunt palmites, graciliorës funt, .graciliores etiamnum ex fe et
longas admodum.êmittens viticulas et clauiculas colore virides, ieues-, teretes, ftriatas, ex interuallo genicu-
latas, lentas , fraétu contumaces, intus fere inanès, fpongiôfàm et per transuerfum exiguis cauitatibus di-
ltinélàm medûùàm continentes. Pediculi e lîngulis geniculis bini enafcuntur exor tu fibi aduerfi, tenues',
longitudine digitales, virides, füperiori parte angufta canali fiilcati, quibus vtrinque temaplerunque adhaerent
fbliâ, fjiatio dirempta^ Parietariaê foliis fimilia-, mlnorà tatnen, longitudine Vncialia aut ampHora, pofterius
orbiculata, antrorfüm in mucronem faftigiata, inyrteis non admodum diffimilia, molliora & tenuiora, hyemé
decidua, inter extremum par vnicum a pediculo refta proihiriét, multolongius àliis loftgiore, mucrone cou-
° fpicuum, et düplo maius praediétis, fua interceffione parem eorum numerum ih inparem^ermutans. Flores
Maio , Iunio, Iulioque mehfibus et tota aeftate m fummis et exttemis Viticulis efi1 clauiculis pröfert multos
vniprincipio adnatos, Violis albis, hoc eft, Leucoiis non diffimiles, pofleriorè fui parte graciles, ob-
longos, teretes, cauos: anteriori vero labro in quatema quinaub foliola, aut nonnunquam plura explicites.
Foliola ea oblonga funt, et in mucronem faftigata, longitudine femunciali, colore Candida. Infidenc
fident flores exiguis caliculîs, quatemis, quinis, pluribusque tenuibus cirrhis pro foliolorum floris numéro
fibratis. Decidentibus floribus (^decidunt autem toti nec diflbluti in partes) in caliculis tantilla remanent femina,
quorum nullus eft neque in Medicina neque propaganda planta vfüs. Seritur enim viticulis et palmitibus,
vt vitis. Nihil odorati frutex habet, exceptis floribus, qui iucunde et late cum modica grauitate redolent.
Radice nititur niultifida, cui eadem eft, quae ligno, raritas et leuitas. Seritur in *hortis deliciarum * G. g»
gratia ad integendas pergulas et coricamerationes in Italia. In Germania difficulter prouenit, exceptis iis
partibus, quae Italiae et Hungarian funt vicinae et contiguae. Colitur etputatur quemadmodum vitis.
DE RHV. 1 2 .
Rhus qui Byrfodepfîcus cognominatur, etRhus obfoniorum, quoniam coria frondibus eius denfântur,
et femina eius obfoniis acoris, et falfilaginis gratia infperguntur, arbufcula eft duum, trium, aut
etiam quatuor cubitorum altitudine affurgens, in ramos paucos fine ordine aliquo diuifus. Virgae
eius fummae rubent, et leuiter hirtae funt. Pediculi ab iis exeunt graciles plerunque rubentes, pilofi, longitudine
dodrantales aut pedales, in quibus vtroque latere folia funt quina fenaue, vnciali aut fefquiunciali
interuallo dirempta immediate et fine euidentibus petiolis furculis feu pediculis adnata, fibi ipfis in fingulis
êxortibus contraria et aduerfa, in extremo furculo vnum reéla prominet, fua acceffione parem turbans nume-
rum. Figura foliorum eft propemodum ouata : funt enim oblonga, vtrinque in mucronem breuem atte-
nuata, longitudine duas vncias, latitudine fefquiunciam non raro excedunt. Tactufunt alpera et feabra,
per ambitum leniter neeprofunde incifa, fuperius viridiora, inferius palhdiora, obliquis diftindta venis, e
fyina ad oram exeuntibus. In fiimma Vlmi foliis fimilia exiftunt. Flores Maio menfe in fiimmis virgis profert
paruos, mdfeofos, hirtos, in ambitu candidos, in medio rubentes, in oblongo et ereélo racemo denfe difpo-
fitos, quod in medio flore rubet hirtumque eft, paulatim in acinum excrefcit paruum, latum, lente paulo
maiorem et craffiorem, in fixperficie hirtum, foris coiiftantem camofo cortice, intus duro, et veluti offeo fe-
mine. Acini quemadmodum et flores, denfam vuam conftituunt, pluribus paruis et ere&is vuulis mammo-
fàm. Color vuae antequam maturefeat fubmridis, deinde flauefeit, in maturitate vero prorfus rubet; eadem
cum matura, turn immatura femper in fuperficie humefeit, etiam magnis ficcitatibus circumfufo glifeens et
fplendens fucco : hic eft acida falfilago, qualem Ciceris folliculi oftendunt, guftu agreftae, defecatae, in fo-
le denfatae et modico fale conlperfàe. Cortex incifus, et fraéli foliorum füreuli, laéleum fundunt liquorem,
vt Ficus, non tamen ita acrem, fed leniter adftringentem, qui in Gummi glutinofum denfatur, quod etiam exGumml?
caudice et ramis eius erumpit. Infidet nonnunquam et foliis acida falfilago vt vuae, fed parcior. Radice
nititur ih multas partes diftrafta. Folia hyeme amittit, ea guftu vehementer adftringunt. Exterior acino-
‘nimpars, hoc eft, offeurn femenambiens, carnofus cortex guftu valde acidus fentitur. Cortex virgarum,
foliorum modo adftringit, adiunfta aliéna quadam qualitate. Nafcitur editis, afperis et petrofis lotis, vt
Bononiae in vicinis vrbi collibus: nafcitur et alibi in plerisque humilioribus Appennini montibus.,
DE ZIZIPHO. 1 3 .
Ziziphus quae fruâns fert veteribus appellatos Zizipha et Serica, recentioribus vero Iuiubae, arbôr eft
fatis magna, ramofa et frondofa, femine, auulfione et infito proueniens fiirculo. Caudice aflurgit
non ita procero, qui in ramos fpargitur inconditos, tortuofos, et ad terrain incuruatos, noui râmi,
qui et ipfi tortuofi funt, in curuaturis, quibus germina èrumpunt, fpinis horrent vt Rhamnus. Germina et
folia omnibus annis ex iisdem promit tuberculis. Itaque tota nodofa et tuberofa eft arbor, et quo vetuftior,
eft, eo maioribus magisque inconditis dehoneftatur nodis et tuberibus, germinum dilabentium veftigiis fingulis
annis incrementum nodis relinquentibus. Nouella arbor afpeéhi et fpinis non multum a Rhamno diftat,
fèd ramulis et fiircuEfe multo craflioribus confiât. Germinat fero et vix ante medium veris plerisque etiam
çalidis locis, autumno nullam faciens germinum fpeciem vt aliae arbores, totaque hyeme horrida et fquali-
da apparet, veluti prorfus* arida et fiderata. Cum autem frondere incipit, fiirculaceos gracilesque e tuberi- * G. h.
bus promit pediculos, longitudine dodrantales, aut interdum longiores,Rhammfürculis fimiles, in quibus breui
interuallo, vtroque in latere folia difponuntur oblonga, longitudine fefquiuntialia, latitudine vncialia, aut angu-
fliora, acuminata, per ambitum leniter ferrata, viridia, mollia, pinguia, glabra et flitentia, praefertim fuperius, ternis
per longitudinem diftinéla venis, Rhamno figura et pofitu fimilia, anguftiora tamen, fed eodem modo difpofita*
vt in Rhamno, aduerfàntibus fingulis binorum fpaciis. Flores Iunio Iulioque menfibus fecus folia in alis eorum fert
exiguos, pluf es, pallidos, tantillis foliolis in ftellae figuram radiatos, Rhamno colore, figura et magnitudine fimiles,
e quibus exeunt finguli oblongi fruttus, figura et magnitudine Corni aut Oleae, primum virides, in maturitate vero
rubentes, molli, rara, vifcofa et dulci carne, delicatorum palatis placentes. Semina fruélibus intus funt fingula,
oblonga, dura et lignofà, Corni aut Oleae fimilia, oblongum et gracilem nucleumintra fe claudentia. Sunt
autem duo genera huius arboris : alterum oblongum maioremque fruéhun parit, alterum rotundum et minor
ç rem.