Volui, quin tu in ea re mihi advorfatrix fueris, Sof-
trata?
At fi rogitem jam, quid eft quod peccem ; aut quam-
obrem id faciam, nefcias:
In qua re nunc tamconfidenter reftas, ftulta. SO. Ego
nefcio?
C H. Imo fcis potius, quam quidem redeat ad integrum
eadem oratio.
S O. Oh, iniquos es, qui me tacere de re tanta poftules.
CH. Non poftulo: jamloquere: nihilo minus ego hoc
faciam tamen.
5 0. Facies ? C H. Verum. S 0. Non vides quantum mali
ex ea re excites?
Subditum fe fufpicatur. CH. Subditum! ain’ tu? SO.
Certe fic erit,
Mi vir. CH. Confitere. 50. Au, obfecro te, iftuc ini-
micìs fiet.
Egon’ confitear meum non effe filium, qui fit meus?
CH. Quid? metuis, ne non, cum velis, convincas effe
illum tuum?
SO. Quod filia eft inventa? CH. Non; fed, quomagis
credendum fiet
Id, quod eft confimilis moribus,
Convinces facile ex te natum : nam tui fimilis eft probe:
Nam illi nihil vitii eft relidum, quin fit et idem tibi:
Turn præterea talem, nifi tu, nulla parerei filium.
Sedipfe egreditur, quamfeverus! rem cum videas,cen-
feas: AC T U S
A C T U S V. S C E N A IV.
C L I T I P H 0, S 0 S T R A T A , C H R E M E S .
SI unquam ullum fuit tempus, mater, cum ego voluptad
tibi
Fuerim, didus filius tuus tua volúntate, obfecro
Ejus ut memineris, atque inopis nunc te miferefcat mei;
Quodpeto et volo, parentes meos utcommonftres mihi.
SO. Obfecro; mi gnate, ne iftuc in animum inducas
tuum,
Alienum effete. CL. Sum. SO. Miferam me! hoccine
quæfifti, obfecro?
Ita mihi atque huic fis fuperftes, ut ex me atque hoc
natus es :
Et cave pofthac, fi me amas, unquam iftuc verbum ex
te audiam. CH. At
Ego, fi me metuis, raores cave in te effe iftos fentiam.
CL. Quos? CH. Si fcire vis, ego dicam : gerro, iners,
fraus, helluo,
Ganeo, damnofus. Crede; etnoftrum te effe credito.
CL. Non funt hæc parentis dida. CH. Non, fi ex capite
fis meo
Natus, item ut aiunt Minervam effe ex Jove, ea caufa
magis
Patiar, Clidpho, flagitiis tuis me infamem fieri.
A a 2 S0.