Cujus mos maxumeeft confimilis voftrum; hi fe ad vos
applicant:
Hoc beneficio utrique ab utrifque vero devincimini;
Utnunquamullaamorivoftro incidere poffit calamitas.
A N Nefcio alias : me quidem Temper fcio feciffe fedulo,
Ut ex illius commodo meum compararem commodum.
CL. Ah,
Ergo, mea Antiphila, tu nunc fola reducem me inpa-
triam facis.
Nam, dum abs te abfum, omnes mihi labores fuere, quos
cepi, leves,
Praeterquam tui carendum quod erat. ST. Credo. CL.
Syre, vix fuffero.
Hoccine me miferum non licere meo modo ingenium
frui?
ST. Imo, utpatrem tuum vidi eife habitum, diu etiam
duras dabit.
BA. Quifnam hie adolefcens eft, qui intuitur nos?
AN. Ah, retine me, obfecro.
BA. Amabo, quid tibi eft? AN. Difperii. BA. Perii
mifera! quid ftupes,
Antiphila? AJV. Videon’Cliniam, an non? BA. Quern
vides? CL. Salve, anime mi.
AN. O mi exfpe&ate Clinia, falve. CL. Ut vales?
A N. Salvom adveniffe gaudeo. CL. Teneone te,
Antiphila, maxume animo exoptatam meo ?
ST. Ite intro : nam vos jamdudum exfpe<ftat fenex.
A C T U S
A C T U S III. S C E N A I.
C H R E M E S, M E N E D E M U S.
T U C I SC IT hoc jam. Ceffo pultare oftium
Vicini, primum ex me ut fciat, fibi filium
Rediiffe? etfi adolefcentem hoc nolle intelligo.
Verum, cum videam miferum hunc tarn excruciarier
Ejus abitu, celem tam infperatum gaudium,
Cum illi perieli nihil ex indicio fiet?
Haud faciam: nam, quod potero, adjutabo fenem,
Item ut filium meum amico atque aequali fuo
Video infervire, et focium effe in negotiis,
Nos quoque fenes eft aequom fenibus obfequi.
ME. Aut ego p ro fe to ingenio egregio ad miferias
Natus fum, aut illud falfum eft, quod volgo audio
Dici, diem adimere aegritudinem hominibus.
Näm mihi quidem quotidie augefcit magis
De filio aegritudo ; et quanto diutius
Abeft, magis cupio tanto, et magis defidero.
CH. Sed ipfum foras egreffum video: ibo, adloquar.
Menedeme, falve: nuntium adporto tibi,
Cujus maxume te fieri participem cupis.
ME. Numquidnam de gnato meo audifti, Chreme ?
C//.Valet, atque vivit. ME. Ubinam eft, quaefo? CH.
Apud me domi.
ME.