GE. Ovirfortis, atque amicus ! verumhoc fsepe, Phor-
mio,
Vereor, ne iftaec fortitudo in nervum erumpat denique.
’ PH. Ah,
Nonitaeft : facftum eftpericlum ;jampedum vifa eft via.
Quot me cenfes homines jam deverberaffe ufque ad ne-
cem
Hofpites turn cives? quo magis novi, tanto faepius.
Cedo dum, en unquam injuriarum audifti mihi fcrip-
tam dicam?
GE. Qui iftuc? PH. Quia non rete accipitri tenditur,
neque miluo,
Ouimalefaciuntnobis : illis, qui nil faciunt, tenditur:
• I I . . . C\. Quia enim in illis fruflus eft, in illis opera luditur.
Aliis aliunde eft periclum, unde aliquid abradi poteft :
Mihi fciunt nihil effe. Dices, ducent damnatumdomum.
Alere nolunt hominem edacem: et fapiunt mea-fen-
tentia,
Pro maleficio fi beneficium fummum nolunt reddere.
G E.ISSon poteft fatis pro merito ab ilio tibireferrigratia.
PH. Imo enim nemo fatis pro merito gratiam regi refert.
Tene afymbolum venire, undum, atque lautume bal-
neis,
Otiofum ab animo; cumille etcura,etfumtuabfumitur,
Dum tibi fit, quod placeat? ille ringitur, tu rideaa:
Prior bibas; prior decumbas ; coena dubia apponitur?
GE. Quid iftuc verbi eft?^ PH. Ubi tu dubites, quid
fumas potiffimum. Heec
Haec, cum rationem ineas, quam lint fuavia, et quam
cara fin t;
Ea qui praebet, non tu hunc habeas plane praefentem
Deum?
G E. Senex adeft, vide quid agas. Prima coitio eftacer-
rima:
Si earn fuftinueris, poftilla jam, ut lubet, ludas licet.
A C T U S II. S C E N A II.
D E M I P H O , G E T A, P H O R M I O . '
EN unquam cuiquam contumeliofius
Audiftis faftäm injuriam, quam ham eft mihi?
Adefte quaefo. G£.Iratus eft. P H. Quin tu hoc age, ft.
Jam ego hunc agitabo. Proh Deum immortalium!
Negat Phanium effe hanc fibi cognatam Demipho?
Hanc Demipho negat effe cognatam? GE. Negat.
PH. Nequeejus patrem fe fcire, qui fuerit? GE. Negat.
DE. Ipfum eile opinor, de quo agebam. Sequimini.
PH. Nec Stilphonem ipfum fcire, qui fuerit? GE. Negat.
PH. Quia egens relhfta eft mifera, ignoratur parens,
Negligitur ipfa. Vide, avaritia quid facit.
G E. Si herum infimulabis malitiae, maleaudies.
DE. O audaciam! etiamne ultro accufatum advenit?
PH. Nam jam adolefcenti nihil eft quod fuccenfeam,
Si ilium minus norat: quippe homo jam grandior,
Pauper,