Ea mortem obiit: e medio abiit; qui fuit in re hâcfcru-
pulus.
Quamobrem te oro, ut alia faâa tua funt, æquo animo
hoc feras.
XA. Quid ego æquo animo? cupio mifera in hac re
jam defungier.
Sed quid fperem ? ætate porro minus peccaturum pu-
tem?
Jam tum erat fenex, fenecftus fi verecundos facit.
An mea forma atque ætas nunc magis expetenda eft,
Demipho ?
Quid mihi hic affers, quamobrem exfpeélem, aut fperem
porro non fore ?
PH. Exfequias Chremeti, quibus eft commodum ire,
hem tempus eft.
Sic dabo: âge nunc, Phormionem, qui volet, laceifito:
Faxo tali eum matìatum, atque hic eft, infortunio.
Redeat fane in gratiam: jam fupplicii fatis eft mihi.
Habet haec, ei quod, dum vivat, ufque ad aùrem ob-
Oeranniat.
XA. At meo merito, credo. Quid ego nunc ea comme-
morem, Demipho,
Singillatim, qualis ego in hunc fuerim? DE. Novi æ-
que omnia
Tecum. XA. Merito hoc meo videtur fa&um? DE.
Minime gentium :
Verum, quando jam accufando fieri infeéhim non potei!:,
Ignofce:
Ignofce : orat, confitetur, purgat : quid vis amplius ?
PH. Enimvero, priufquam haec dat veniam, mihi pro-
fpiciam et Phaedriae.
Heus, Naufiftrata ; priufquam huic refpondes temere,
audi. XA. Quid eft?
PH. Ego minas triginta ab ifto per fallaciam abftuli :
Eas dedi tuo gnato : is pro fua amica lenoni dedit.
CH. Hem, quid ais? XA. Adeon’ indignum tibi videtur,
filius,
Homo adolefcens, unam fi habet amicam, tu uxores
duas?
Nil pudere ? quo ore ilium objurgabis ? refponde mihi.
DE. Faciet, ut voles. XA. Imo, ut meam jamfcias fen-
tentiam,
Neque ego ignofco, neque promitto quidquam, neque
refpondeo,
Priufquam gnatumvidero.Ejus judiciopermitto omnia:
Quod isjubebit, faciam. PH. Mulier fapiens es, Naufiftrata.
XA. Satin tibi eft? PH. Imo veropulchre difcedo, et
probe,
Et praeter fpem. XA. Tu tuum nomen die quod eft.
PH. Min’? Phormio,
Veftrae familiae hercle amicus, et tuo fummus Phaedriae.
XA . Phormio, at ego ecaftor pofthac tibi, quod poterò,
et quae voles,
Faciamque et dicam. PH. Benigne dicis. XA. Polme-
ritum eft tuum. PH.