Miferetque me ejus : fed, ut diei tempus eft,
Monere oportet me hune vicinum Phaniam,
Ad coenam ut veniat. Ibo, vifam fi domi eft.
Nihil opus fuit monitore: jamdudum domi
Præfto apud me efle aiunt: egomet convivas moror.
Ibo adeo hinc intro. Sed quid crepuerunt fores
Hinc a me? quifnam egreditur? hue conceffero.
A C T U S I. S C E N A II.
C L I E I P HO, C H R E M E S ,
NI H I L adhuc eft, quod vereare, Clinia : haud-
quaquam etiam ceffant :
Et illam fimul cum nuntio tibi hic ego adfuturam ho-
die, feio.
Proin tu folicitudinem iftam falfam, quæ te excruciat,
mittas.
C H. Quicum loquitur filius ?
CL. Pater adeft, quemvolui : adibo. Pater, opportune
advenis.
CH. Quid id eft? CL. Hune Menedemum noftin’
noftrum vicinum? CH. Probe.
CL. Huic filium feis efle? CH. Audivi efle, in Afia.
C L. Non eft, pater :
Apud nos eft. CH. Quid ais ? C L. Advenientem, e navi
egredientem, illico
Abduxi
Abduxi ad .coenam: nammihi magna cum eo jam inde
ufque a pueritia
Fuit femper familiaritas. C H. Voluptatem magnam
nuntias.
Quam vellem Menedemum invitatum, ut nobifeum
hodie effet amplius,
Ut hanc lætitiam nec opinanti primus objicerem ei
domi!
Atque etiam nunc tempus eft. CL. Cave faxis ; Non
opus eft, pater.
CH. Quapropter? CL. Quia enim incertum eft etiam,
quid fe faciat. Modo venit :
Timet omnia; patris iram, atque animum amicæ, fe
erga ut fit, fuæ.
Earn mifere amat : propter earn hæc turba atque abi-
tio evenit. CH. Scio.
CL. Nunc fervolum ad earn in urbem mifit, et ego
noftrum una Syrum.
CH. Quid narrai? CL. Quid ille? fe miferum effe.
CH. Miferum? quem minus credere eft?
Quid relliqui eft, quin habeat, quæ quidem in homi-
ne dicuntur bona?
Parentes, patriam incolumem, amicos, genus, cogna-
tos, divitias ?
Atque hæc perinde funt, ut illius animus eft, qui ea
poflidet:
Qui uti fcit, ei bona; illi, qui non utitur re â e , mala.
S CL.