Nunc una mihi res etiam reftat, quae eft conficiunda,
otium
A fenibus ad potandum ut habeam: nam aliquot hos
fumam dies.
AN. Sed Phormio eft. Quid ais? PH. Quid? A N. Quid-
nam nunc failurus Phaedria?
Quo pa<5lo fatietatem amoris ait fe velle abfumere?
PH. Viciffim partes tuas acfturuseft. A N Quas? PH.
Ut fugitet patrem.
Te fuas rogavit rurfum ut ageres; caufam ut pro fe di-
ceres.
Nam potaturus eft apud m e : ego me ire fenibus Sunium
Dicam ad mercatum, ancillulam emtum, dudum quam
dixit Geta;
Ne, cum hie non videant me, conficere credant argentum
fuum.
Sed oftium concrepuit abs te. AX. Vide, qui egredia-
tur. PH. Geta eft.
A C T U S V. S C E N A V.
G E T A , A N T I P HO, P H O R M I O .
O Fortuna! o Fors Fortuna! quantis commoditatibus,
Quam fubito, meo hero Antiphoni ope veftra
hunc oneraftis diem!
AN. Quidnam hie iibi volt? GE. Nofque amicos ejus
exoneraftis metu! Sed
Sed ego nunc mihi ceffo, qui non humerum hunc onero
pallio :
Atque hominem propero invenire, uthaec, quae conti-
gerint, feiat?
AN. Num tu intelligis, hic quid narret? PH. Num tu?
AN. Nil. PH. Tantumdem ego.
GE. Ad lenonemhincirepergam: ibinunefunt. AN.
heus, Geta. GE. Hem tibi.
Num mirum, aut novum eft, revocari, curfum cum in-
ftitueris? AN. Geta.
GE. Pergis hercle : nunquam tu odio tuo me vinces.
AN. Non manes?
GE. Vapula. AN. Id quidem tibijamfiet, nifireiiftis,
verbero. [lum.
GE. Familiariorem oportet effe hunc: minitatur ma
Sed ifne eft, quem quaero, an non? ipfe eft. PH. Con-
gredere aólutum. AN. Quid eft?
GE. O omnium, quantum eft, qui vivont, homo ho-
minum ornatiffime !
Nam fine controverfia ab Diis folus diligere, Antipho.
AN. Ita velim: fed qui iftuc credam ita effe, mihi dici
velim.
GE. Satin’ eft, fi te delibutum gaudio reddo? AN. Ene-
cas.
PH. Quin tuhinc pollicitationes aufer, et, quod fers,
Cedo. GE. Oh,
Tu quoque hic aderas, Phormio? PH. Aderam : fed cef-
fas? GE. Accipe, hem. Ut