Verba dum iìnt. Verum enim fi ad rem conferentur,
vapulabit.
CH. Thais, ego jamdudum hic adfum. TH. O mi
Chreme, teipfum exfpecftabam.
Scin’ tu turbam hanc propter te effe faétam? et adeo
ad te attinere hanc
Omnemrem? CH. Ad me? quiquafi iftuc? TH. Quia,
dum tibi fororem ftudeo
Reddere, ac reftituere, haec atque hujufmodi fum multa
paffa.
CH. Ubi ea eli? 7"H. Domi apud me. CH. Hem ! TH.
Quid eft?
Edu<fta ita, uti teque illaque dignum eft. C H. Quid
ais? TH. Id quod res eft.
Hanc tibi dono do, neque repeto pro illa quidquam abs
te pretii.
CH. Et habetur, et referetur, Thais, a me, ita uti merita
es, gratia.
TH. At enim cave, ne prius, quamhanc a me accipi-
as, amittas, Chreme.
Nam haec ea eft, quam miles a me vi nunc ereptum
venit.
Abi tu, ciftellam, Pythias, domo effercummonumentis.
CH. Viden’ tu illum, Thais? PT. Ubi fita eft? "TH.
Inrifco. Odiofa, ceffas ?
CH. Militem fecum ad te quantas copias adducere?
Atat! T H. Num formidolofus, obleero, es, mi homo?
CH. Apage fis. Egon’
Egon’ formidolofus? nemo eft hominum, qui vivat,
minus.
TH. Atque ita opus eft. CH. Ah, metuo, qualem tu
me effe hominem exiftumes.
TH. Imo hoc cogitato : quicum res tibi eft, peregri-
nus eft,
Minus potens quam tu, minus notus, minus amicorum
hic habens.
C H. Scio iftuc. Sed tu quod cavere poflis, ftultumad-
mittere eft.
Malo ego nos profpicere, quam hunc ulcifci accepta
injuria.
Tu abi, atque obferaoftium intus, ego dum hinc tranf-
curro ad forum.
Volo ego adeffe hic advocatos nobis in turba hac.
TH. Mane.
CH. Melius eft. TH. Mane. CH. Omitte, jam adero.
TH. Nil opus eft iftis, Chreme:
Hoc modo die, fororem illam tuam effe, et te parvam
virginem
Amififfe, nunc cognoffe: figna oftende. PT. Adfunt.
TH. Cape.
Si vim faciet, in jus ducito hominem: intellextin’?
C H. Probe.
TH. Fac animo haep praefentidicas. C H. Faciam. TH.
Attolle palbum.
Perii ! huic ipfi opus patrono eft, quem defenforem
paro. O ACTUS