Priufquam tuum, ut fefe habeat, animum ad nuptias
perfpexerit.
Sed fi tu negaris ducere, ibi culpam in te transferet:
Turn illæturbæ fient. PA. Quid vis? patiar? DA. Pater
eft, Pamphile:
Difficile eft. Turn hæc fola eft mulier: didum ac factum
invenerit
Aliquam caufam, quamobremejiciatoppido. PA. Eji-
ciat?DA. Cito.
PA. Cedo igitur, quid faciam, Dave? DA. Die te
dudurum. PA. Hem! DA. Quid eft?
PA. Ego dicam? DA. Cur non? PA. Nunquam faciam.
DA. Ne neaora.
PA. Suadere noli. DA. Ex ea re quid fiat, vide.
PA. Ut ab illa excludar, hue concludar. DA. Non
ita eft.
Nempe hoc fic effe opinor didurum patrem :
Ducas volo hodie uxorem. Tu, ducam, inquies:
Cedo, quid jurgabit tecum? hie reddes omnia,
Quæ nunc funt certa ei confilia, incerta ut fient,
Sine omni periclo. Nam hocce haud dubium eft, quin
Chremes
Tibi non det gnatam: nec tu ea caufa minueris
Hæc quæ facis, ne is fuam mutet fententiam.
Patri die velle : ut, cum velit tibi jure irafci, non queat.
Nam quod tu fperes, propulfabo facile: uxorem his
moribus
Dabit
Dabit nemo. Inopem inveniet potius, quam te cor-
rumpi finat.
Sed fi te æquo animo ferre accipiet, negligentem fe-
ceris.
Aliam otiofus quæret. Interea aliquid acciderit boni.
PA. Itan credis? DA. Haud dubium id quidem eft.
PA. Vide quo inducas. DA. Quin taces? .
PA. Dicam. Puerum autem ne refcifcat mihi effe ex
ilia, cautio eft:
Nam pollicitus fum fufcepturum. DA. O Facinus au-
dax! PA. Hanc fidem
Sibi, me obfecravit, qui fe fciret non deferturum, ut
darem.
DA. Curabitur. Sed, pater adeft. Cave te effe triftem
fentiat.
A C T U S II. S C E N A IV,
S I MO, D A VUS , P A M P H I L U S .
T ) EVI S O , quid agant, aut quid captent confilî.
DA. Hic nunc non dubitat quin te duâurum
Venit meditatus alicunde ex folo loco: [neges.
Orationem fperat inveniffe fe,
Qui différât te: proin’ tu face, apud te ut fies.
P A. Modo utpoffim, Dave. DA. Crede hoc mihi, in-
quam, Pamphile,
D Nunquam