346 P. T E R E N T I I
Nec, qua via fententia èjus poffit mutari, fcio.
Hoc mi unum ex plurimis miferiis relliquom fuerat malum,
Si, puerum ut tollam, cogit, cujus nos qui fitnefcimus
pater.
Nam, cum compreffa eft gnata, forma in tenebris nofci
non quita eft :
Neque detraélum ei tum quidquam eft, qui poft poffit
nofci, qui fiet:
Ipfe eripuit vi, in digito quem habuit, virgini abiens
annulum.
Simul vereor Pamphilum, ne orata noftra nequeat di-
utius
Celare, cum fciet alienum puerum tolli pro fuo.
A C T U S IV. S C E N A II.
S 0 S T R A T A , P A M P H I L U S .
\ T ON clam me eft, gnate mi, tibi meelfe fufpeélam,
jfjji H uxorem tu am
Propter meos mores hinc abiife: etfi ^a diffimulas fe-
dulo.
Verum ita me Dii ament, itaque obtingantex te, quae
exopto mihi, ut
Nunquam fciens commerui, merito ut caperet odium
illam mei:
Teque
Teque antequam me amare rebar, ei rei firmafti fidem.
Nam mihi intus tuus pater narravit modo, quo paflo
me habueris
Praepofitam amori tuo. Nunc tibi me certum eft contra
gratiam
Referre, ut apudme praemium effepofitum pietati fcias.
Mi Pamphile, hoc et vobis, et meae commodum famae
arbitror :
Ego rus abituram hinc cum tuo me effe certo decrevi
patre,
Ne mea praefentia obftet, neu caufa ulla reftet relliqua,
Quin tua Philuména ad te redeat. PA. Quaefo, quid
iftuc confili eft?
Illius' ftultitia vicìa, ex urbe tu rus habitatum migres?
Haud fàcies: neque finam,ut quinobis, mater, male-
diétum velit,
Mea pertinacia effe dicat fatìum, haud tua modeftia.
Turn, tuas amicas te et cognatas deferere, et feftos dies,
Mea caufa, nolo. SO. Nihil poi jam iftaec mihires vo-
luptatis ferunt.
Dum aetatis tempus tulit, perfunéta fatis fum : fatias jam
tenet
Studiorum iftorum: haec mihi nunc cura eftmaxuma,
ut ne cui mea
Longinquitas aetatis obftet, mortemve exfpeéìet meam.
Hic video me effe invifam immerito : tempus eft concedere.
X x 2 Sic