Amabat, ut cum maxume, tum Pamphilus,
Cum pater, uxorem ut ducat, orare occipit:
Et hgec, communia omnium quae funt patrum,
Sefe fenem effe dicere, illum autem effe unicum.
Praefidium velie fe fene&uti fuae.
Ille fe primo negare : fed poftquam acrius
Pater inftat, fecit animi ut incertus foret,
Pudorin’ anne amori obfequeretur magis.
Tundendo atque odio denique effecit fenex :
Defpondit ei gnatam hujus vicini proxumi.
Ufque illud vifum eft Pamphilo neutiquam grave,
Donec jam in ipiìs nuptiis, poftquam videt
Paratas, nec moram ullam, quin ducat, dari;
Ibi demum ita aegre tulit, ut ipfam Bacchidem
Si adeffet, credo, ibi ejus commiferefceret.
-Ubicunque datum erat fpatium folitudinis,
Ut conloqui mecum una poffet: Parmeno,
Perii; quid ego egi? in quod me conjeci malum?
Non poterò hoc ferre, Parmeno; perii mifer:
PH. At te Di Deaeque perduintcum ifto odio, Laches.
P A. Ut ad pauca redeam, uxorem deducit domum :
Nofìe illa prima virginem non attigit :
Quae confecuta eft nox, eam nihilo magis.
PH. Quid ais? cum virgine una adolefcens cubuerit
Plus potus, fefe illa abftinere ut potuerit?
Non verifimile dicis : nec verum arbitror.
P A. Credo ita videri tibi : nam nemo ad te venit,
Nifi
Niíi cupiens tui: ille invitus illam duxerat.
PH. Quid deinde fit? PA. Diebus fane pauculis
Poft, .Pamphilus me folum feducit foras,
Narratque, ut virgo ab fe integra etiam tum fiet:
Seque ante, quam eam uxorem duxiffet domum,
Speraffe eas tolerare poffe nuptias.
Sed, quam decrerim me non poffe diutius
Habere, eam ludibrio haberi, Parmeno,
Quin integram itidem reddam, ut accepi a fuis,
Ñeque honeftum mihi, ñeque utile ipfi virgini eft.
PH. Pium äc pudicum ingenium narras Pamphili.
P A. Hoc ego proferre, incommodum mihi effe arbitror.
Reddi patri autem, cui tu nihil dicas viti,
Superbum eft: fed illam fpero, ubi hoc cognoverit,
Non poffe fe mecum effe, abituram denique.
PH. Quidinterea? ibatne ad Bacchidem? P A. Quotidie.
Sed, ut fit, poftquam hunc alienum ab fefe videt,
Maligna multo et magis procax faéla .illico eft. [ume
PH. Non edepol mirum. PA. Atque eares multo max-
Disjunxit illum ab illa, poftquam et ipfe fe,
Et illam, et hánc, quae domi erat, cognovit fatis,
Ad exemplum ambarum mores earum exiftumans.
Haec, ita uti liberali effe ingenio decet,
Pudens, modefta; incommoda atque injurias
Viri omnes ferre, et tegere contumelias.
Hie animus, partim uxoris mifericordia
Devinftus, partim vhftus hujus injuriis,
S f Paulatim