Ouse me, et te, et familiam omnem dedecoras, filio luc-
tum paràs?
Turn autem, ex amicis inimici ut iint nobis affines, facis ;
Qui ilium decrerunt dignum, fuos cuiliberos commit-
terent.
Tu fola exorere, quae perturbes haec tua impudentia.
SO. Egone? LA. Tu, inquam, mulier, quae me omni-
no làpidem, non hominem, putas.
An, quia ruri crebro elfe foleo, nefcire arbitramini,
Quo quifque pado hie vitam voftrarum exigat?
Multo melius, hie quae hunt, quam illic, ubi fum affi-
due, fcio:
Ideo quia, ut vos mihi domi eritis, proinde ego ero
fama foris.
Jampridem equidem audivi cepilfe odium tui Philume-
nam :
Minimeque adeo mirum : et, ni id feciifet, magis mirum
foret.
Sed non credidi adeo, ut etiam totam hancodiifet do-
mum.
Quod fi fcilfem, ilia hie maneret potius, tu hinc iffes
foras.
At vide, quam immerito aegritudo haec oritur mi abs
te, Softrata.
Rus habitatum abii, concedens vobis, et rei ferviens ;
Sumtus voftros otiumque ut noftra res poifet pati,
Meo labori haud parcens, praeter aequom atque aetatem
meam: Non
Non te pro his curaife rebus, ne quidaegre eifet mihi?
S 0. Non mea opera, neque poi culpa, evenit. L A. Imo
maxume.
Sola hie fuifti: in te omnis haeret culpa fola, Softrata.
Quae hie erant, curares; cum ego vos folvi curis caeteris.
Cum puella anum fufcepiffe inimicitias non pudet?
Illius dices culpa.fadum. SO. Haud equidem dico, mi
Laches.
LA. Gaudeo, ita me Dii ament, gnati caufa. Nam de
te quidem,
Satis fcio, peccando detrimenti nil fieri poteft.
SO. Oui fcis, an ea caufa, mi vir, me odiffe adfimula-
verit,
Ut cum matre una plus eifet? LA. Quid ais? non figni
hoc fat eft,
Quod heri nemo voluit vifentem ad earn te intro ad-
mittere?
50. Enim laffam oppido turn effe aiebant; eo ad earn
non admiffa fum.
LA. Tuos effe illi mores morbum magis, quam ullam
aliam rem, arbitror:
Et merito adeo : nam voftrarum nulla eft, quin gnatum
velit
Ducere uxorem; et quae vobis placita eft conditio, datur.
Ubi duxere impulfu voftro, voftro impulfu éafdem ex-
igunt.