Itane vis? CH. Ita. ME. Fiat. CH. Acjam, uxoremut
accerfat, paret.
Hic ita, ut liberos eit aequom, di&is confutabitur.
Sed Syrum ME. Quideum? CH. Egone? ii vivo,
adeo exornatum dabo,
Adeo depexum, ut, dum vivat, memineritfempermei:
Qui iibi me pro deridiculo ac delecfiamento putat.
Non, ita me Dii ament, auderet facere haec viduae
mulieri,
Quae in me fecit.
A C T U S V. S C E N A II.
C L I T I P H O , M E N E D E MUS , C H R E M E S ,
S T R U S.
T TANE tandem quaefo eit, Menedeme, ut pater
Taminbrevifpatio omnemde me ejecerit animum
patris ?
Quodnam ob facinus ? quid ego tantum fceleris admifi
mifer ?
Volgo faciunt. ME. Scio tibi eiTe hoc gravius multo
ac durius,
Cui fit: verum ego haud minus aegre patior id, qui
nefcio;
Nec rationem capio, nifi qu<jd tibi bene ex animo volo.
C L. Hic patrem effe aiebas? ME. Eccum. CH. Quid
me incufas, Clitipho? Quidquid
Quidquid ego hujus feci, tibi profpexi,etftultitiae tuae.
Ubi te vidi animo effe omiffo, et, fuavia in praefentia
Quae effent, prima habere, ñeque confiriere in longi-
tudinem ;
Cepi rationem, ut ñeque tu egeres, neque ut haec pof-
fes perdere.
Ubi, cuidecuit primo, tibi non licuitper te mihi dare,
Abii ad proxumos, tibi quie rant; eiscommifi et cre-
didi.
Ibi tuae ftultitiae femper erit praefidium, Clitipho,
Viétus, veftitus, quo in teótum te receptes. CL. Hei
mihi !
CH. Satius eli, quam, teipfo herede, haec poffidere Bac-
chidem.
ST. Difperii: fceleftus quantas turbas concivi infciens!
CL. Emori cupio. CH. Prius, quaefo, difcequidfit vivere:
Ubi fcies, fi difplicebit vita, tum iftoc utitor.
ST. Here, licetne? CH. Loquere. SE. At tuto? CH.
Loquere. SE. Quae ifta eli pravitas,
Quaeve amentia eli, quod peccavi ego, id obeffehuic?
CH. Ilicet,
Ne te admifce: nemo accufat, Syre,te : nec tu aram tibi,
Neque precatorem pararis. SE. Quid agis? CH. Nil
fuccenfeo,
Nec tibi, nec huic; nec vos eli aequum, quod facio,
mihi.
S E. Abiit.