148 P. T E R E N T I I
Fa<fturum me effe; in eum jam res rediit locum,
Ut fit neceffe. CL IT . Merito te amo, Clinia.
CLIJV. Verum illa ne quid titubet. SE. Perdoéìa eli
probe.
CL IP. At hoc demiror, qui tam facile potueris
Perfuadere illi, quse folet quos fpernere!
ST. In tempore ad eam veni, quod rerum omnium eli
Primum. Nam quendam mifere offendi ibi militem
Ejus nodem orantem. Haec arte traflabat virum,
Ut illius animum cupidum inopia incenderei,
Eademque ut effet apud te quam gratiffima.
Sed heus tu, vide iìs, ne quid imprudens.ruas.
Patrem novifti, ad has res quam fit perfpicax :
Ego te autem novi, quam effe foleas impotens.
Inverfa verba, everfas cervices tuas,
Gemitus, fcreatus, tuflis, rifus, abitine.
CLIP. Laudabis. ST. Vide fis. CLIP. Tutemet mi-
rabere.
SE. Sed quam cito funt confecutae mulieres?
CLIP. Ubi funt? cur retines? ST. Jamnunc haftTnon
eft-tua.
CL IP. Scio, apud patrem; at nunc interim. SE. Ni-
hilo magis.
CLIP. Sine. SE. Non finam, inquam. CLIP. Quae-
fo, paulifper. SE. Veto.
CLI P . Saltem falutare. ST. Abeas, fi fapias. CLIP.
Eo.
Quid
H E A U T O N T I M O R U M E N O S. 149
Quid iftic? SE. Manebit. CLIP. O hominem feli-
cem! SE. Ambula.
A C T U S II. S C E N A III.
B A C C H I S , A N P I P H I L A , C L I Z I A ,
S T R U S .
TT1 DE POL te, mea Antiphila, laudo et fortunatam
judico,
Id cum ituduifti, ifti formae ut mores confimiles forent:
Minimeque, ita me Dii ament, miror, fi te fibi quifque
expetit.
Nam mihi, quale ingenium haberes, fuitindicio oratio.
Et cum egomet nunc mecum in animo vitam tuam confiderò,
Omniumque adeo voftrarum, volgus quae ab fe fegre-
gant;
Et vos effe iftiufmodi, et nos non effe, haud mirabile eft.
Nam expedit bonas effe vobis : nos, quibufcum eli res,
non finunt.
Quippe forma impulfi noftra nos amatores colunt:
Haec ubi imminuta eft, illi fuum animum alio confe-
runt.
Nifi profpefìum interea aliquid nobis eft, defertae vi-
vimus.
Vobis cum uno femel ubi aetatem agere decretum eft
viro, Cujus