Simul coniilium cum re amifti? viden’ me ex eodem
ortum loco?
Qui color, nitor, veftitus, quae habitudo eft corporis.?
Omnia habeo, neque quidquam habeo : nil cum eft,
nil defit tamen.
At ego infelix neque ridiculus effe, neque plagas pad
Poffum. Quid? Tu his rebus credis fieri? Tota erras via.
Olim ifti fuit generi quondam quaeftus apud feclum
prius.
Hoc novum eft aucupium : ego adeo hanc primus in-
veni viam.
Eft genus hominum, qui effe primos fe omnium rerum
volunt,
Nec funt. Hos confedor: hifce ego non paro me ut
rideant,
Sed eis ultro arrideo, et eorum ingenia admiror fimul:
Quidquid dicunt, laudo : id rurfum fi negant, laudo
id quoque :
Negat quis? nego: ait? aio: poliremo, imperavi ego-
met mihi,
Omnia affentari. Is quaeftus nunc eft multo uberrimus.
PA. Scitum hercle hominem! hie homines prorfum
ex ftultis infanos facit.
G JV. Dum haec loquimur, interea loci ad macellum ubi
advenimus,
Concurrunt laeti mi obviam cupedinarii omnes,
Cetarii, lanii, coqui, fartores, pifcatores, aucupes,
Quibus
Quibus et re falva et perdita profueram et profum faepe:
Salutant : ad coenam vocant : adventum gratulantur.
Ille ubi mifer, famelicus, videt me effe tanto honore,
Et tam facile vitìum quaerere ; ibi homo ccepit me ob-
fecrare,
Ut libi liceret difeere id de me. Seélari juffi,
Si potis eli, tanquam philofophorum habent difcipli-
nae ex ipfis
Vocabula, parafiti itidem ut Gnathonici vocentur.
P A. Viden’ otium, et cibus quid facit alienus? GJV. Sed
ego ceffo
Ad Thaidem hanc deducere, et rogitare ad ccenam ut
veniat.
Sed Parmenonem ante oftium Thaidis triftem video,
Rivalis fervum. Salva res eli: nimirum hic homines fri-
gent.
Nebulonem hunc certum eli ludere. P A. Hice hoc mu-
nere arbitrantur
Suam Thaidem effe. G JV. Plurima falute Parmenonem
Summum fuum impertitGnatho. Quid agitur? PA. Statue.
G JV. Video :
Numquidnamhic, quodnolis,vides? PA. Te GJV. Credo.
Àt numquid aliud?
PA. Qui dum? GJV. Quia triftis es. PA. Nihil equidem.
GJV. Ne fis. Sed quid videtur
Hoc tibi mancipium? PA. Non malum hercle. GJV. Uro
hominem. PA. Ut falfus animi eli!
K 2 GJV.