Cæterum de redducenda id facias, quod in remfïttuam:
Parturire earn, neque gravidam efle ex te, folus con-
fcius.
Nam aiunt tecum poft duobus concubuifle meniibus:
Turn, poftquam ad te venit, meniis agitur hie jam fep-
timus :
Quod tefcire, ipfa indicat res. Nunc, fi potis eft Pam-
phile,
Maxume volo, doque operam, ut clam eveniat partus
patrem,
Atque adeo omnes. Sed ft fieri id non poteft, quin fendant,
Dicam abortum efle. Scio nemini aliter fufpeélum fore,
Quin, quod verifimile eft, ex te recfteeum natum pu-
tent.
Continuo exponetur. Hie tibi nihil eft quidquam in-'
commodi: et
Illi miferæ indigne fa&am injuriam contexeris.
Pollicitus fum, et fervare in eo certum eft, quod dixi,
fidem.
Nam de redducenda, id vero neutiquam honeftum efle
arbitror :
Nec faciam : etfi amor me graviter, confuetudoque e-
jus tenet.
Lacrumo, quæ pofthac futura eft vita, cum in mentem
venit,
Solitudoque. O fortuna, ut nunquam perpetuo es bona!
Sed
Sed jam prior amor me ad hanc rem exercitatum reddidit,
Quem ego turn confilio miflum feci : idem nunc huic
operam dabo.
Adeft Parmeno cum pueris : hunc minime eft opus
In hac re adefle : nam olim ioli credidi,
Ea me abftinuifle in principio, cum data eft.
Vereor, fi clamorem ejus hie crebro exaudiat,
Ne parturire intelligat. Aliquo mihi eft
Hinc ablegandus, dum parit Philumena.
A C T U S III. S C E N A IV.
P A R M E N O , S O S I A , P A M P H I L U S .
AIN ’ tu, tibi hoc incommodum evenifle iter?
50. Non hercle verbis, Parmeno, dici poteft
Tantum, quam re ipfa navigare incommodum eft.
PAR. Itane eft? SO. O fortunate, nefcis quid mali
Pneterieris, qui nunquam es ingreflus mare.
Nam alias ut mittam miferias, unam hanc vide:
Dies triginta, aut plus eo, in navi fui,
Cum interea femper mortem exfpectabam mifer:
Ita ufque advorfa tempeftate ufi fumus.
PAR. Odiofum! SO. Haudclam me eft: denique her
cle aufugerim
Potius, quam redeam, fi eo mi redeundum fciam.
U u PAR