2-8 P. T E R E N T I I
DA. Nihil propter hanc rem: fed eft, quod fuccenfet
tibi.
S I. Quidnam eft? DA. Puerile eft. SI. Quid eft?
DA. Nihil. SI. Quin die, quid eft?
DA. Ait nimium parce facere fumtum. SI. Mene?
DA. Te.
Vix, inquit, drachmis opfonatus eft decern:
Num filio videtur uxorem dare?
Quern, inquit, vocabo ad coenam meorum aequalium
Potiffimum nunc? et, quod dicendum hie fiet,
Tu quoque perparce nimium. Non laudo. SI. Tace.
DA. Commovi. SI. Ego, iftaec redle ut fiant, videro.
Quidnam hoc rei eft? quidnam hie volt veterator fibi?
Nam fi hie mali eft quidquam, hem illic eft huic rei
caput.
A C T U S III. S C E N A I.
M Y S I S, S I M O , D A V U S , L E S B I A ,
G L T C E R I U M .
T T A pol quidem res eft, ut dixti, Leibia:
Fidelem haud ferme mulieri invenias virum.
S I. Ab Andria eft ancilla hcec. Quid narras ? D A. Ita eft.
MY. Sed hie Pamphilus. SI. Quid dicit? MY. Fir-
mavit fidem. SI. Hem.
DA. Utinam aut hie furdus, aut haec muta fa&a fit.
MY. Nam
A N D R I A . . 2 9
MY. Nam quod peperiflet, juifit tolli. SI. O Jupiter!
Quid ego audio? aftum eft, fiquidem hæc vera præ-
dicat.
LE. Bonum ingenium narras adolefcentis. MY. Op-
tumum.
Sed fequere me intro, ne in mora illi fis. LE. Sequor.
DA. Quod remedium nunc huic maio inveniam?
SI. Quid hoc?
Adeon’ eft demens? ex peregrina? jam fcio: ah!
Vix tandem fenfi ftolidus. DA. Ouid hic fenfiffe ait?
SI. Hæc primum adfertur jam mihi ab hoc fallacia.
Hanc fimulant parere, quo Chremetem abfterreant.
GL. Juno Lucina, fer opem: ferva me, obfecro.
SI. Hui, tam cito? ridiculum. Poftquam ante oftium
Me audivit ilare, approperat. Non fat commode
Divifa funt temporibus tibi, Dave, hæc. DA. Mihin’?
SI. Nüm immemores difeipuli? DA. Ego, quid narres,
nefeio.
SI. Hiccine, fi me imparatum in veris nuptiis
Adortus effet, quos mihi ludos redderet?
Nunc hujus periclo fit. Ego in portu navigo.
A C T U S