Domi virginem tam grandem, dum cognatus hue
Illinc veniret, exfpedantem? hæc, mi pater,
Te dicere æquom fuit, et id defendere.
MI. Ridiculum! advorfumne illum caufam dicerem,
Cui veneram advocatus? fed quid ifta, Æfchine,
Noftra? aut quid nobis cum illis? abeamus. Quid eft?
Quid lacrumas? ÆS. Pater, obfecro, aufculta. MI . Æ-
fchine, audivi omnia,
Et fcio : nam te amo : quo magis,- quæ agis, curæ funt
mihi.
ÆS. Ita velim me promerentem ames, dum vivas, mi
pater,
Ut me hoc deli<ftum admififfe in me, id mihi vehementer
dolet;
Et me tui pudet. MI. Credo hercle : nam ingeniumnovi
tuum
Liberale: fed vereor ne indiligens nimium fies.
In qua civitate tandem te arbitrare vivere ?
Virginem vitiafti, quam te jus non fuerat tangere.
Jam id peccatum primum magnum; magnum, at hu-
manum tarnen.
Fecere aliifæpe,item boni. Atpoftquam id evenit,cedo,
Numquid circumfpexti? aut numquid tute profpexti
tibi,
Quid fieret, qua fieret? fi teipfum mihi puduit dicere;
Qua refeifeerem? hæc dum dubitas, menfes abierunt
decem.
Prodidifti
Prodidifti te, et illam miferam, et gnatum, quodqui-
dem in te fuit.
Qpid? credebas dormienti haec tibi confeéìuros Deos?
Et illam fine tua opera in cubiculum iri deduéìum do-
mum?
Nolim caeterarum rerum te focordem eodem modo.
Bono animo es, duces.uxorem hanc. A S . Hem ! MI.
Bono animo es, inquam. AS . Pater,
Obfecró, num ludis tu nunc me? MI. Ego te? quam-
obrem ? A S. Nefcio :
Quia tam mifere hoc effe cupio verum, ideo vereor
magis.
MI. Abi domum, ac Deos comprecare, ut uxorem ac-
cerfas : abi.
AS . Quid?jamne uxorem? MI . Jam. AS . Jam? MI.
Jam, quantum poteft. A S . Di me, pater,
Omnes oderint, ni magis te quam oculos nunc ego
amo meos.
MI. Quid? quam illam? A S. iEque. MI. Perbenigne.
AS . Quid? ille ubi eft Milefius ?
MI. Abiit, periit, navem afcendit. Sed cur ceffas ?AS.
Abi, pater:
Tu potius Deos comprecare : nam tibi eos certo fcio,
Quo vir melior multo es quam ego, obtemperaturos
magis.
MI. Ego eo intro, ut, quae opus funt, parentur. Tu fac,
ut dixi, fi fapis.
G g AS.