Obfecro, Gnatho, in te fpes eft. GN. Quid vis faciam?
T H. Perfice hoc
Precibus, pretio, u t hæream in parte aliqua tandem
apud Thaidem.
GN, Difficile eft. T H. Si quid conlibuit, novi te. Hoc
fi effeceris,
Quodvis donum et præmium a me optato, idoptatum
feres.
G N. Itane ? TH. Sic erit. G N. Si efficio hoc, poftulo ut
tua mihi domus,
Te præfente, abfente,' pateat, invocato ut fit locus
Semper. T H. Dofidemfuturum. GN. Accingar. PH.
Quern ego hic audio?
O Thrafo. T H. Salvete. P H. Tu fortaffe, quæ facia hic
fient,
Nefcis. TH. Scio. PH. Cur te ergo in his ego con-
fpicor regionibus ?
T H. Vobis fretus. PH. Scin’ quam fretus? miles, edi-
co tibi,
Si te in platea offenderò hac poft unquam, quod dicas
mihi,
Alium quærebam, iter hac habui; periifti. GN. Eia,
haud fic decet.
PH. Diitum eft. GN. Non cognofeo voftrum tam fu-
perbum. PH. Sic erit.
GN. Prius audite paucis ; quod cum dixero, fi placu-
erit,
Facitote.
Facitote. PH. Audiamus. GN. Tu concede paulum
iftuc, Thrafo.
Principio, ego vos ambos credere hoc mihi vehementer
velim,
Me, hujus quidquid faciam, id facere maxume caufa
mea:
Verum fi idem vobis prodeft, vos non facere, infci-
tia eft.
PH. Quid id eft? GJViMilitem ego rivalem recipiun-
dum cenfeo. PH. Hem!
Recipiundum? GN. Cogita modo. Tu hercle cum illa,
Phædria,
Et libenter vivis, etenim bene libenter viñitas.
Quod des paululum eft, neceffe eft multum accipere
Thaidem,
Ut tuo amori fuppeditare poffit fine fumtu tuo. Ad
Omnia hæc magis opportunus, nec magisex ufu tuo,
Nemo eft. Principio, et habet quod det, et dat nemo
largius.
Fatuus eft, infulfus, tardus ftertit noéles et dies.
Ñeque tu iftum metuas, ne amet mulier; pellas facile,
ubi velis.
PH. Quidagimus? GN. Præterea hoc etiam, quod ego
vel primum puto ;
Accipit homo nemo melius prorfum, ñeque prolixius.
PH. Mirum, ni illoc homine quoquo patìo opus eft.
C H. Idem ego arbitrar.
GN.