PY. Parmenonis tam fcio effe hanc technam, quam me
vivere.
DO. Sic eft. PY. Inveniam poi hodie parem ubi re-
feram gratiam.
Sed nunc quid faciendum fuades, Dorias? DO. De
iftac rogas
Virgine? PY. Ita. Utrum taceamne, an praedicem?
DO. Tu poi, fi fapis,
Quod fcis nefcis, neque de Eunucho, neque de vitio
virvinis.
Hac re et te omni turba evolves, et illi gratum feceris.
Id modo die, abiffe Dorum. PY. Ita faciam. D 0. Sed
videon’ Chremem?
Thais jam aderit. PY. Quid ita? D 0. Quia, cum inde
abeo, jam turn inceperat
Turba inter eos. PY. Tu aufer aurum hoc : ego fcibo
ex hoc quid fiet.
A C T U S IV. S C E N A V.
C H R E M E S , P Y T H I A S .
AT at, data hercle verba mihi funt : vicit vinum
quod bibi.
At dum accubabam, quam videbar mihi effe pulchre
fobrius !
Poftquam furrexi, neque pes, neque mens fatis fuum
officium facit. ^ PY.
PY. Chremes. CH. Quis eft? ehem, Pythias, Vah !
quanto nunc formofior
Videre quam dudum? PY. Certe quidem tu poi multo
hilarior.
CH. Verbum hercle hoc verum eft, fine Cerere et Libero
friget Venus.
Sed Thais multo ante venit? PY. An abiit jam a.milite?
CH. Jamdudum, aetatem. Lites facftae funt inter eos
maxumae.
PY. Nil dixit, tu ut fequerere fefe? CH. Nihil, nifi
abiens mihi innuit.
PTEho, nonne id fat erat? CH. At nefciebam id di-
cere illam, nifi quia
Correxit miles, quod intellexi minus: nam me extru-
,fit foras.
Sed eccam ipfam : miror ubi ego huic antevorterim.
A C T U S IV. S C E N A VI.
T H A I S , C H R E M E S , P Y T H I A S .
CR E D O equidem ilium jam adfuturum effe, ut
illam a me eripiat. Sine veniat.
Atqui fi illam digito attigerit uno, oculi illico effodi-
entur.
Ufque àdeoego illius ferre poffum ineptias et magnifica
verba, Verba