A C T U S V. S C E N A III.
P T T H I A S, C H R E M E S, S 0 P H R 0 R A.
QUID? quid venire in mentem nunc poffitmihi?
, Quidnam, qui referam facrilego illi gratiam,
Qui hunc fuppofuit nobis? CH. Move vero ocius
Te, nutrix. SO. Moveo. CH. Video, fed nil promoves,
jFT. Jamne oilendiilifigna nutrici? CH. Omnia.
P T. Amabo, quid ait? cognofcitne? CH. Ac memoriter.
PT. Bene edepol narras : nam illi faveo virgini.
Ite intro: jamdudum hera vos exfpecftat domi.
Virum bonum eccum Parmenonem incedere
Video. Vide ut otiofus it, li Dì placet!
Spero me habere, qui hunc meo excruciem modo.
Ibo intro, de cognitione ut certum ficiam:
Poll exibo, atque hunc perterrebo facrilegum.
A C T U S V. S C E N A IV.
P A R M E R O , P Y T H I A S .
T ) E V I S O, quidnam Chaerea hie rerum gerat.
■*- Quod fi aftu rem traélavit, Dì voitram fidem,
Quantam et quam veram laudem capiet Parmeno!
Nam ut mittam, quod ei amorem difficillimum, et
Cariffimum ab meretrice avara ; virginem
Ouam amabat, earn confeci fine moleftia,
Sine fumptu, fine difpendio. Turn hoc alterum,
Id vero eft, quod ego mihi puto palmarium,
Me repperilfe, quo modo adolefcentulus
Meretricum ingenia et mores poftet nofcere ;
Mature ut cum cognorit, perpetuo oderit.
Quae dum foris funt, nihil videtur mundius,
Nec magis compofitum quidquam, nec magis elegans.
Quae, cum amatore fuo cum coenant, liguriunt.
Harum videre inluviem, fordes, inopiam,
Quam inhoneftae folae fint domi, atque avidae cibi,
Quo pa&o ex jure hefterno panem atrum vorent:
Nolle omnia haec, falus eft adolefcentulis.
PY. Ego poi te pro iftis diéiis et faéìis, feelus,
Ulcifcar; ut ne impune in nos inluferis.
A C T U S V. S C E N A V.
P Y T H I A S, P A R M E R O .
T> R O H Deum fidem ! facinus foedum ! O infelicem
adolefcentulum !
O fceleftum Parmenonem, qui iftum hue adduxit ! PA.
Quid eft?
PY. Miferet me. Itaque, ut ne viderem, mifera hue
effugi foras.
P 2 Quae