Multa ex quo fuerint commoda, ejus incommoda se-
quom eil ferre.
A C T U S V. S C E N A III.
P A M P H I L U S , P A R M E N 0, B A C C H I S .
VIDE, mi Parmeno, etiam fodes, ut mi haec certa
et clara attuleris:
Ne me in breve hoc conjicias tempus, gaudio hoc falfo
frui.
PA R. Vifum eil. PA M. Certene ? PA R. Certe. PA M.
Deus fum, fi hoc ita eil. PAR. Verum reperies.
PA M. Manedum, fodes. Timeo ne aliud Credam, at-
que'aliud nunties.
PAR. Maneo. PA M. Sic te dixiiTe opinor, inveniife
Myrrhinam,
Bacchidem annulumfuumhabere.Pd P.Fadum. PAM.
Eum, quem olim ei dedi:
Eaque hoc te mihi nuntiare juffit: itane eil fadum?
PAR. Ita, inquam.
PA M. Quis me eit fortunatior, venuilatifque adeo ple-
nior?
Egon’ te pro hoc nuntio quid donem? quid ? quid? nefcio.
PAR. Atego fcio. PAM. Quid? PAR. Nihil enim.
Nam neque in nuntio, neque in meipfo, tibi quid fit
boni, fcio.
PAM.
PAM. Egon , qui ab Orco mortuum me reducem in
lucem feceris,
Sinam fine muñere a me abire ? ah, nimium me ingra-
tum putas. *i;
Sed Bacchidem eccam video ilare ante oilium:
Me exfpedat, credo. BA. Salve, Pamphile.
PAM. O Bacchis, o mea Bacchis, fervatrix mea!
BA. Bene faélum, et volupe eil. PAM. Faétis, ut cre-
dam, facis :
Antiquamque adeo tuam venuilatem obtines,
Ut voluptati obitus, fermo, adventus tuus, quocunque
adveneris,
Semper fiet. BA. At tu, ecailor, morem antiquum at-
que ingenium obtines,
Ut unus omnium homo te vivat nunquam quifquam
blandior.
PAM. Ha, ha, hae ! tun’ mihi iítuc? B'A. Rede amaiti,
Pamphile, uxorem tuam :
Nam nunquam ante hunc diem meis oculis eam, quod
no Rem, vide'ram.
Perliberalis vifa eil. PAM. Die verum. BA. Ita me Dii
ament, Pamphile.
P AM . Die mihi, harum rerum numquid dixti jam patri?
BA. Nil. PAM. Neque opus eil;
Adeo mutito: placet non fieri hoc itidem, ut in comoe-
diis,
Omnia omnes ubi refeifeunt. Hic, quos par fuerat re-
feifeere, Sciunt;