144 P. T E R E N T I I
Quotidianæ vitæ confuetudinem ;
Quæ, cujufque ingenium ut fit, declarat maxume.
Texentem telam ftudiofe ipfam offendimus,
Mediocriter veftitam vefte lugubri,
Ejus ^anuis caufa, opinor, quæ erat mortua,
Sine auro turn ornatam, ita uti quæ ornantur fibi,
Nulla mala re effe expolitam muliebri :
Capillus paffus, prolixus, circum caput
Reje&us negligenter. Pax! CLIJT. Syre mi, obfecro,
Ne me in lætitiam fruitra conjicias. ST. Anus
Subtemen nebat: præterea una ancillula
Erat : ea texebat una, pannis obfita,
Negleda, immunda inluvie. CLIT . Si hæc funt, Clinia,
Vera, ita uti credo, quis te eft fortunatior?
Sein’ tu hanc, quam dicit fordidatam et fordidam?
Magnum hoc quoque fignum eft, dominam effe extra
noxiam,
Cum ejus tam negliguntur internuntii :
Nam difciplina eft eifdem, munerarier
Ancillas primum, ad dominas qui adfedant viam.
CLIJT. Perge, obfecro te, et cave ne falfam gratiam
Studeas inire. Quid ait, ubi me nominas?
S T. Ubi dicimus rediiffe te, et rogare uti
Veniret ad te, mulier telam définit
Continuo, et lacrumis opplet os totum libi, ut
Facile fcires defiderio id fieri tuo.
CLIJT. Præ gaudio, ita me Dii ament, ubi firn nefcio:
Ita
H E A U TO N T I MO R U M E NO S. 145
Ita timui. CL lT . At ego nihil effe fciebam, Clinia.
Agedum viciffim, Syre, die quæ illa eft altera.
ST. Adducimus tuamBacchidem. CL lT . Hem! quid?
Bacchidem?
Eho, feelefte, quoillamducis ? ST. Quo ego illam? ad
nos feilieet.
G L I T . Adpatremne? SE. Ad eum ipfum. CL lT . O
hominis impudentem audaciam!
SE. Heus tu, non fit fine periclo facinus magnum et
memorabile.
CL lT . Hoc vide: in mea vita tu tibi laudem is quæ-
fitum, feelus:
Ubi fi paululum modo quid te fugerit, ego perierim.
Quid ilio facias? SE. At enim. C L lT . Quid enim?
SE. Si finas, dicam. CLI Jf . Sine.
CL lT . Sino. SE. Ita res eft hæc nunc, quali cum—
CLIT. Quas, malum, ambages mihi
Narrare occipit? C LIJT. Syre, verum hic dicit, mitte ;
ad rem redi.
SE. Enimvero reticere nequeo. Multimodis injurius,
Clitipho, es, neque ferri potis es. CLIJT. Audiendum
hercle eft, tace.
SE. Vis amare, vis potiri, vis quod des illi effici.
Tuum effe in potiundo periclum non vis. Haudftulte
fapis ;
Siquidem id fapere eft, velie te id, quod non poteft
contingere.
T Aut