Iris xiphioides (anglica) var. div.
J ' ¡ N ' '
Engelsehe Irissen.
De zoogenaamde engelsehe Irissen in onze tuinen zijn
even als de Spaansche Irissen (Pl 24), afkomstig van de
Pyrenaeën en hehben hun inisleidenden naam blijkbaar te
danken tum de omstandigheid, dat zij over Engeland naar
de Hollandsche tuinen zÿn gekomen, vanwaar u it ze weder
over Europa verspreid werden. DE L’OBEL, in zijn Kruid-
bock C1581), gee ft een zeer nauwkeurige afbeelding dezer
Iris, maar z it blijkbaar e en ig szin s met haar verlegen. Een
Iris, zoo redeneert hij, is het zeker niet, w an t he t biad
en de bol v e rschilt geheel van de overeenkomstige deelen
bÿ de Irissen, die hg kende; een L elie o f een Gladiolus,
gelijk anderen meenden, was het ook n ie t; dus, oordeelde
DE L’OBEL, zou he t wel de H y a cin t der dichters zgn,
zooals die in de mythologie beschreven wordt. Hij noemt
ze daarom „De Jacinthe m e t Lisch-bioemen van de poeten,
in Engellandt groeyende".
De Engelsehe Iris, wie r ty p e I . xiphioides is, is nauw
ve rw an t met de Spaansche, 7. Xiphion-, maar ondenscheidt
zieh door zwaarder bollen, forscher blad, grootere, breedere
bloemen, die veertien dagen later i)Ioeien dan de Spaansche,
en zieh door minder rijke a fw isselin g van kleur kenmer-
ken. Inderdaad kunnen de tuinverscheidenheden der En-
gelsche Iris alle gerekend worden onder een der kleuren
donkerblauw, roodpurper, lila o f lichtblauw, zu iv e rw it en
roodpurper o f lila g ev lek t op w itten grond. Merkwaardiger-
wÿ z e ontbreekt een zuive rgele Engelsehe Iris to t dusver
geheel, al komt in elke verscheidenheid een ge le streep of
vlek voor op de benedenslippen. 'le ' meer is dat te ver-
wonderen, daar bij de zoo na ve rwante Spaansche Iris gele
verscheidenheden g een szin s zeldzaam zÿn, terwijl herhaal- '
delgk beproefde kruisingen tusschen de beide rassen tot
nu toe n ie t to t he t ontstaan e ener gele I r is xiphioides hebben
geleid.
De Engelsehe Irissen onzer tu in en zgn door de Hollandsche
bollenkwe eke rs u it zaad g ewonnen en zij zijn er in
geslaagd ze in den loop der jaren aanraerkelijk te verbeteren. i
English Irises.
The so-called English Irises o f our gardens, as w e ll as
the Spanish Irises, are growing wild in the Pyrenees, and
owe their misleading name probably to th e fact th a t they
came over England into Holland, from whenc e th ey have
spread over the whole o f Europe,
DE L’OBEL in h is Herbal (1581) g iv e s a ve ry accurate
description o f th is Iris, but appears som ewhat perplexed.
He argues th a t it su r e ly is not an Iris, for the lea f and
the bulb differ en tir e ly from the corresponding parts o f
the Irises which he knew. It was also not a lily or gladiolus
as others thought it to be, so DE L’OBEL decided
th a t it might be the Hyacinth o f the poets, sucJi as have
been described in mythology. He calls it therefore „The
Hyacinth with Flower de Luce o f tho poets which grow.s
in England” .
The English Iris, the ty p e o f which is Ir is xiphioides,
is c lo sely related to th e Spanish, I r is Xiphion, but may
be distinguished from th a t v a r ie ty by having a larger bulb,
broader leaves, larger and broader flowers which bloom a
fortnight later and wliich are characterized by a le ss rich
variation o f colours. Indeed, the garden varietie s o f the
English Iris may be grouped under one o f the following
colours: dark blue, red-purple, lila c or light blue, pure w h ite
and red-pnrple or lilac spotted on a w h ite ground. I t is a
remarkable fact that up to the present time there ex ists
no pure y e llow English Iri.s, although a y e llow stripe or
spot is to be seen on the lower p e ta ls in ev e ry variety.
Even more surprising is th is fact, that among the closely
related Spanish Iris, y e llow var ie tie s are by no means
rare, w h ile repeatedly tried crossings b etween the two
races have not y e t led to the production o f a y e llow
h i s xiphioides.
The English Irises o f our gardens have been cultivated
from seed by the Dutch bulb growers and in the course o f
years th ey have succeeded in improving them considerably.
IRIS X I P H IOI DE S ' ANGL ICA' VAR. DI V