N A * r A ß i y
IX IA VAR .D IV .
lekeurd d 'ù r h e t Hoo fd b e stu u r der A lg em e e n e V e r e e n igm g
IXIA V R R . DIV.
De naam Tzia is ontleend aan het Griekseh en
heeft betrekking op het slijmerige vocht hetwelk
de bolletjes bevatten en dat door sommigen zelfs is
voorgesteld als geschikt ter vervanging van den gom-
bast, ter bereiding van vogellijm.
H e t is echter niet met het oog hierop, d a t hier de
aandacht op deze fraaie Irideeën gevestigd wordt,
maar veeleer wegens hare bijzonder sierlijke, rijkge-
kleurde bloemen, die niet genoeg kunnen worden
aanbevolen.
H e t is moeilijk n a te gaan, van welke d er omstreeks
24 species van het geslacht Ixia, die het zuidwesten
der Kaapkolonie oplevert en vanwaar ze in 't begin
der 19e eeuw werden ingevoerd, onze tegenwoordige
tuinvormen afstammen. Waarschijnlijk hebben de
Ix ia ’s reeds in ’t wild onderling gekruist, en zeker
is de hybridisatie in de k u ltu u r van ja a r to t jaa r
voortgezet, zoodat de tegenwoordige vormen veel
grooter en fraaier zijn dan de wilde species en de
oudere hybriden.
De groene Ixia welke op onze p laa t de aandacht
trekt, is geen vorm der ku ltu u r, maar de wildgroei-
ende I. mridiflora Lam. De gevuldbloemige roze
verscheidenheid is bekend als Wondei- of rosea plena.
Ix ia ’s worden tegenwoordig op groote schaal in
den open grond gekweekt in Midden Europa, terwijl
vroeger de k u ltu u r in den Kaapschen bak geschiedde.
Bij zorgvuldige bedekking kunnen Ix ia ’s evenwel
zonder gevaar in den open grond overwinteren, terwijl
ze ook voor p o tk u ltu u r gaarne worden gebruikt.
The name Ixia is derived from the Greek and
bears a relation to the viscid qualities of the roots,
which are so pronounced as to render them when
plentiful no l)ad substitute for lime bark in manufacturing
bird lime.
I t is, however, not for this reason th a t our attention
has been drawn to this beautiful Irid. b u t rather
on account of its exceptionally elegant and richly
coloured flowers which cannot be to highly recommended.
I t is difficult to trace from which of the species —
about 24 in number — of the Ixia genus, which were
imported from the south-western portion of Cape
Colony in the beginning of the 19th century, the
present garden forms spring.
The Ixias, very probably, had already crossed while
growing in their uncultivated state, and it is quite
sure th at hybridization continues from year to year
m the culture of these flowers, so th a t the present
forms are much larger and more beautiful than the
wild species and the older hybrids.
The green Ix ia to which our attention is drawn
on the plate, is not a cultivated variety, b u t the
wild growing I. viridiflora L am. The double flowering
rose coloured variety is known as Wonder or rosea plena.
Ixias are at present cultivated in the open ground
on a large scale in Central Europe, while formerly
they were grown in cape pits. If carefully covered,
Ixias may winter in the open ground without danger,
while a t the .same time they are much liked for
growing in pots.
M il
I