dicendi germs et fonans probatum effe Plinio, Cum igitm-
Minucio, tenuitatem in dicendo fe&anti, ex eodem genere
orationém mitteret, qua amicus eius vteretur, facile praeui.
debat fore, vt plura ei,'tamquam tumide difta, difpliceant.
Hinc oborta ei lubido eft infeftandi et exagitandi iocis Mi-
nudi tenuitatem ; quibus in tìne alium adiecit de viatico
reddendo.
Libellum formatum a me, ficut exegeras, quo
amicus tuus, immò nofter, (quid enim non commune
nobis?) fi res pofceret, vteretur, rnifi tibi ideo tardius,
ne tempus emendandi eum, id eft diiperdendi, haberes.
Habebis tamen, an emendandi, nefcio; vtique difper-
/"vos enim peruerfi imitatores’N .«
dcudi i jc xt /p I optima Quacouc V vpsis y x g kocko£y\Xoi J 1
’ - a.' 1 f ■ ' ; "I : _ ’ ;• ' . ", . m,. ' > ’ . 1
fup. oceurrit Minicius Fufcus, bant, angufte et exiliter dice-
quicum Plinio vetera iura. re effe Atticorum. Cic. Brut.
I Ep. 9. Minutius Fundanus, 82. 84* Bene ergo fe habet
de quo ibi plura diximus. noftra le£tio. Verum Pariff.
1 Ep. 14. Minudus (Corte Voff Arnz. Palar, et Edd.
Minicius) Acitianus. X Ep. 77« vett. vpeis ot iv&Aoi, vos belli
Minucio Rufb. Catan. putat aemuli, quod per ironiam di-
eundem intelligi, quern IX ftum placebat Buchnero. Au-
Ep. 26, I. oratorem quendam direm, fi emendare tantum
dicat. ironica fenfu praecederet. At
, I. Libellus, oratiuncula. I Graecis illis rationèm reddere
Ep. 2, I. formatum, fcriptum, vult verbi differdendi ; melius
compofitum.. Verba mifi tibi ergo eft alterum. Cara 11. no-
ideo parum laeuia. di/perdere, tauit et tertiam lectionem,
corrumpere. Quin&il. I, 2, 6. »pels ¿4 ¡<rx>oi, vos enim
Vtinam liberorum nofirorum femper tenues, Haec profe&a
mores non ipfi perderemus. haud dubie eft a viro docto,
2. K«5*o$iAot, interprete qui Plinium videbat cum iis
Quin&il. VIII, 3, 56. qui, agere, qui tenue dicendi ge-
quoniam ingenium èorum iu nus fe&arentur. Sed nulla
dicio caret, fpecie boni fai- harum leétionum Gefnero fe
luntur, qui yirtutem aliquam probauit. Is igitur legi vole-
orationis male adfe&ant, pro bat vel, W 0
grandibus funt. tumidi, pro nos veltro iudicio tales fumus,
prelfis exiles, pro laetis cor- vel vfieis xxxi^rexyoi, vos
rupti. li, quos Nofter h. 1. enim corruptores artis. Vocem
alloquitur, cum multis puta- illam infolentiorem familiafi
detraxeris. Quod fi feceris, boni confulam. Poftea 3
enim illis ex aliqua occafione, vt meis, vtar, et beneficio
faftidii tui ipfe laudabor, vt in eo, quod adnotatuui
rem Noftro effe potuiffe vel occurrebat, quern Plinius te-
ex auunculi H. N. 34, 8fi 19. nui amici ingenio prae caete-
colligere licet. Nempe Plinius ris moleftum fore praefentie.
ibi narrar, tic diftum effe Cal- bat; itaque fupra fcripferat
I limachum artificem, femper tenuioribus verbis eandem
I calumniatorem fui, nec finem fententiam. Adnotare non
1 habentem diligentiae. In più- tantum eft; v t , Corte vult
I rim is Cortii M ff haec gfaeca obelo appofito feprehendere,
I defiderantur. Mox Gruterus fed latius patet hoc Critico-
I probabat, optima quaeque de- rum verbum» Vid. ad I Ep.
I trahitis. Ita et Cortii Mff. re- 8, 3- Nunc eft, nota appofi-
J centiores, turn Pariff. et Ed. ta admonere leQorem locum
I Neap. Porro y? in Mèdie, po- effe memorabilem. Poft"vt.
I nitur ante optima, quern lo- in ilio Corte fubintelligebat:
I cum ei et Corte adfignauit. abs te laudabor, et in eo ex-
I Equidem fuadeam, optima plicabat, in preffo et exili,
I quaeque ß detrahis. Futurum quod fupra fcripfi. Putem,
I enim exa£tum hie locum non Plinium ab aliis laudari voluif-
I habet; non enim Latini di- fe cum ob alia, tum ob id,
I cunt, Tempus babebis~ dijper- quod adnotatum er at, ob lo-
I dendi, f i detraxeris. Sequens cum ilium fonantem et ela-
I feceris impulit librarium, vt turn. Illud autem re£le mo-
I hie quoque fcriberet detraxe- nuit, in quo laudari di£lum
] ris. Vere autem Auéforhaec effe, vt ap. Cic. ad Diu. I ll,
addidit ; namque emendatici 8; 22. ne in quo te obiurgem,
longius tempus poftulat, qnam et alibi, in quo gratulari, lae-
J detra&io optimorum* tari etc. Catan. legit, quod
3. Boni eonfulam, bonum adnotandum, adnotatum vid.es,
iudicabo, probabo. ex oecaf idemque obferuar, alios lege-
data ’occafione, cum ipfe meo re : quod adnotatum inuenies
fub nomine librum edam, ex fuprafcripto aliter explice-
beneficio fafl< tui exquifitius, tur. Gronou. coni. Vnum-
quam, propter fall. tuum. quodque annotatum inuenies er
Fafiidium autem eft hominis fuprafcripto aliter explicitum.
morofi, qui etiam re&a im- Barrliius: laudabor; tu meo,
probat, cui ne bonis quidem quod adnotatum inuenies et
rebus fatisfieri poteft. Vt it} fuprafcripto alio recte explicit
eo etc. In libello ilio locus turn,