2 hanc prouinciam transferres. Ex ilio enim menfuram
beneficii tui penitus intelligo, cum tam plenam ,.indul-
gentiam cum tota domo loca experiar: cui referre gratinili
parent ne audeo quidem, quamuis maxime de-
bream. Itaque ad vota confugio, Deosque precor, vt
iis, quae in me aifidue confers, non indignus exifiimer.
C, E p i f io ia inc e r to tempor e f c r ip t a .
CXXI. C. PLINIVS TRAIANO.
ARGVMENTVM.
Excufac fe, quod, non cónfulto Gaefare, vxorem diplomate
adiuuerit. De diplomatimi ratione vid. ad Ep. 31.
Magnam eorum curam et Caefaribus et Praefidibus prouin-
ciarum fuifle, ex Epp. 59 et 60 videmus. Ex noftra etiam
apparer, ea non, nifi confulto Caefare, dari debuilTe, in Italia
quidem. Facile autem Maffono alientior, qiii p. 159
contra vulgarem rationem negat, Plinium, cum vxorem diplomate
adiuuaret, in Bithynia fuifle; de itinere enim tam
longinquo vix verbum excurrereadhibuiffet; e Bithynia vs-
que vxor celeritate gratiam aduentus fui augere non potuif-
fet ; neque Traianus imperium Plinii in Bithynia officii nomine
indicaffet. Verum nec iuftam caulTam idem Maffonus
adfert, cur Plinium eo tempore alueo Tiberino praefeétum
fuiiFe credamus.
Vsque in hoc tempus, Domine, neque cuiquam
-diplomata commodaui, neque in rem vllam, nifi tuam,
mifi. Quam perpetuam feruationetn meam quaedam
2 neceffitas rupit. Vxori enim m^ae, audita morte aui,
volenti ad amitam fuam excurrere, vfurn eorum nega-
•2. tie audeb quidem. Sic IV Ép. I et de amita Hifpul-
re£te Gronou. emendauit vulg. la ad IV Ep. 19* Ambo Comi
nec audeo quidem, vt alibi do- confenuerunt. De excurrere
’ cuimus. diftum ad I Ep. 3, 2. ratio-
CXXI, I. Commodaui, con- nem itineris, quod publico
ceffi, nifi tuam, vt Ep. 31. curru vfa eft. re ante ratio-
feruatio, obferuantia. nem neglexit Longol. cum
2. De auo Fabato vid. ad Voli, et Ed. Vet.
re durum putaui, cum tabs officii gratia in celeritate
confiderei; lciremque, te rationem itineris probatu-
rum, cuius cauifa erat pietas, Haec fcripfi, quia mihi
parum gratus tibi fore videbar, fi diifimulafiem inter
alia beneficia hoc vnum, quod me debere fciebam indulgentiae
tuae, quod fiducia eius, quail confulto te,
non dubitaui facere; quern fi confuluiifem, fero fe-
ciifem.
CXXII. TRAIANVS PLINIO S.
Merito habnijli, Secimde cariffime, fiduciam animi
mei. Nec dubitandim fitiJJ'et, f i exfpeStaJJh, donee me
confuleres, mi iter 'vxoris tuae cliplomatibus, quae officio
tuo dedi, adimiandum ejjet? vfitm eorum intentioni non
profui ¡fie, cum apud amitam fuam vxor tua deberet etiam
celeritate gratiam aduentus fui augere.
fciebam. Etiam hoc Lon- quod etiam Refcriptum proxi-
golius au&oritate Voli, et mum docet.
Ed. Vet. deleuit, vt vi- CXXII. exfpeciaffes. Lon-
debar aut limile quid ad- gol. e VoiT. qui vbique mife-
fumeretur: mire enim de- re corruptus eft, eiusque ■ fiperifle
has veneres. Me- deli affecla Ed. Vet. exfpe-
lius Gefnerus fehfum Pii- ctajfet, quia fcil. non infoli-
nio dignum fore iudicat, fi turn fit, ex fequentibus alinm
ita legatur : f i dijfimulajfem, cafum adfumere, veluti h. 1.
inter alia beneficia hoc quo- vxor ex feq. vxoris. quae of-
que me debere indulgentiae fido tuo dedi, quorum dando-
tuae, quod fiducia eius etc. Id rum poteftatem tibi propter
ipfum effe beneficium Caefa- officium tuum concefli. adiu-
ris, quod Plinius audeat, fidò- vandum effet. Catan. nòtat, legi
eia i Hi us indulgentiae, incon- etiam adiuuandum putarem,
fulto ilio vti ipfius beneficio, quod Grutero minus inquina-
Fiducia haec non poterat non turn, nondum tamen purum
Traiani animo piacere; id putum videbatur.