quis vno te rcuerentior huìus operis, quis benignior ae-
6 fìimator? Qua ratione ductus tibi potiifimum indigna-
tionem meam prodidi, quem habere focium maxima
poteram. Vale.
XVIIL C PLINIVS SABINO SVO S.
ARGVMRNTVM.
In officiìs, quae nobis deferuntur, recipiendis multum
intereft, quo animo, quibusue verbis id faciamus. Qui
ènim inuitos fe, et tamquara iniquae mentis afellum, often-
dunt onus fubire, cui fé fubtrahere nequeant, ii opera»
fuae plurimum gratiae detrahunt. Mirifice contra -ftudium.
fuum in aliis adiuuandis corìimendant, qui, quamquam aliis
Ijegotiis iraplicitos, laetos tarnen laborantibus fe fuccurrer®
iìgnificant, fignificationibusque illis adeo partim, laudes premififfe.
Leniflìmum eft poft* debatur, liber ille recita tu s j
enim inferere recitatio ; quam- hunc enim ne nouerat qui-
quam et grauius vlcus latere dem Reftitutusj namque in
poteft. jDifficilis etfaftidiofus, primordio epiilolae Auctor ni-'
cui non facile faftsfieri poteft. hil dicit, nifi amici cuiusdam
Cic. Or, 29. vsque eo diffìciles librum effe recitatum. Qua-
ac morofi fumus. Or. I , 26, lis igitur liber, qualis amicus
quam diligenter et prop e fafii- fuerit, ignorabat Keftitutus.
diofie iudicdmus. Sed tò ardua Sed opus eft ipfa recitandi rain
moro/d mutandum arbitror. tio. Sic l i Ep. 14, 3 opus
Ad v. dedignatur Catan. no- dr. inftitqtum maiorum, be-
ta t, in fecunda lectione elle, nignior. Vid. ad V i l i Ep.
inuicem contcmnat. Et fic Pa- 1 2 , 2,
k t . Voff. Oxon. Helmft. Arnz. ß Jn v> poteram ,cuf hae-
Pariff, A. B. Edd. Vett. Hmc ferjnt Xntt. equidem non reet
Corte recepir, et poft eum jo Markland. fuadehat,
Bipont. N.hilo tarnen minus Corte notar, digloffam
effe arbitror al ten us ctjonem /,a[,ere poteram oapi-
dedignatur, 1. cam faftu quo- endam efle prQ cert<, habuifem,
dam fpermt. Paneg. 3 , 4 . jmmo midti rün^ftre iudicabant
concupifcere honorem, quem de- dg recitatÌ0nibi\s ; hos ergo
dignens, dedignan, quem con- non pot± at in
cupieris. Aldus veió tertiam ^ indignationis vocare.
lcct. habet, inter mit. In 0
Medic,'lacuna eft, XVIII. De Sabino v, ad IV
Opus non eft, vt Cortio vi- Ep. io.
oantium, pavtim fenfus fuos honeftos admifcent. Eius exempli
documentimi eximium hic nobis propofitum videmus.
Rogatus enim Auctor a Sabino, vt cauffam Firmanorum pu-
blicatn ageret, ita refpondet, vt et Firmanis blandiatur, et
multo magis Sabino. Cum autem fe non amicis tantum Sabini
verbis, fed multo magis pietate eius impulfum, ne- ,
gotium delatum recipere narrar, ipfe honeftatis titulum
meretur.
Rogas, vt agam Firmanorum publicam cauifam:
quod ego, quamquam plurimi« occupationibus diflentus,
adnitar. Cupio enim et ornatiiììmam coloniam aduo- .
cationis officio et te gratiffimo tibì munere obili ingere.
Nam cum familiaritatem noflram, vt foles predicare, 2
ad praefidium ornamentumque tibi fumferis, nibil eft,
quod negare debeam, praefertim pro patria petenti.
Quid enim precibus aut honefiius p ii, aut efficacius
amantis? Proinde Firmanis tuis, ac iam potius noftris, 3
obliga fidem meam ; quos labore et ftudio meo diguos
cum fplendor ipforum, tuin hoc maxime pollicetur,
quod credibile eil optimos eiTe, inter quos tu talis exfii-
teris. Vale,
1. Firmum, oppìdum in Pi- ei blanditus erat, vt Maece-
ceno agro , quod a Plin. H. nati Horat. I od. t , 2. O et
N. I li, 13 f. 18 cafiellum Fir- praefidium et dulce decus meum,
manorum vr. Vellej. 1 , 14, 8* cuius mihi amicitia et faluti
Initio primi belli Punici Fir- eft et ornamento. Sed Sabi-
mum et Caftrum colonis occu- nus illam amicitiam fumebat,,
pata. Catan. b. 1. e quibus- ea vtebatur, .eriam ad aliorum.
dam exemplaribus notat For- praefidium, vt Plinius ipfe Tra-
mianorum. Verum Formìae iani fauorem. Pro pits e con-
non colonia, fed municipium iectura Barthii, quam etiam
Latii. omatijjìma, nobili ili- Corte laudauit, non dubitaui
ma, vt II Ep.20, io. IV Ep. refcribere pii ; id enim in allò
, 2. X Ep. 4, 2. aduocat. tero membro amantis flagita-
officio obftringere. Cf. I li Ep. re videtur. Pius, amans pa-
4 , 4, tviae.
2. Plinius, quae amici in 3* *am nefiris, Vid.adEp.
laudem eius fcripferanr, liben- I3> 1« et de obliga fidem me-
ter repetìt in epiftolis fuis, am ad I Ep. 7 ■> 4* Hoc poi-.
quibus refpondet. Sabinus Iketur dignos, mihi peffuader,