prouinciae praefuerunt, et ex cauffa citique ita aut permit*
tendum ant negandum♦
LXXVHI. (LXXVII) C. PLINIVS TRAIANO.
A&GVMENTVM.
De agnofcendis liberti reftituendtique natalibus confulit.
Poilulantibus quibusdam, vt de agnofcendis libe-
rjs rxeftituendisque natalibus. et fecundum epiflolam Do-
raitiani fcriptam Minucio Rufo, et fecundum exempla
Proconfulum, ipfe cognofcerem ; refpexi ad SCtum
pertinens ad eadem genera cauifarum, quod de his tantum
prouinciis loquitur, quibus PrOconfules praéfunt:
ideoque rem integram diiluli, dum tu, Domine, prae-
ceperis, quid obferuare me velis.
LXXIX. (LXXVIII) TRAIANVS PLINIO S.
Si mihi SCtum miferis, quod haejitationem tibi fecit,
aejlmabo, an debeas cognofcere de agnofcendis liberis et
natalibus fuis refituendis,
LXXVIII. Natalibus refti- vbique fere MiT. in eo variant.
tui dicebantur liberi, qui ad Cortio forma Minicius pla-
ingenuitatis ftatum a Principe cuit,
reftiniebantur, ' perinde ac fi
numquam feruitutem fufti- LXXIX. SCti illius copia
nuiffent, fed ingenui nati ef- non fuiffe videtur Romaep
lent. Briffon. de V. S. Pro ergo Traianus e Bithyhia vs-
agnofcendis Voff. et Ed. Vet. que id mitti fibi voluit. Cf.
vitiofe, vt plurimis locis, co- Ep. 84> 5* Nulla autem oc-
■gnofcendis. Vid. Longol. Pro- currit epiftola, qua Plinius fe
confutes, qui a Senatu mitre- illud mittere fignificet. Ergo
bantur, SCtis parebant. Pro non omnés habemus epiftolaS
Minucio Longol. e Mf. Voff. ab eo ad Traianum fcriptas.
et Ed. Vet. Minicip. Vid. ad Aefiimabo, iudicabo, decer-
I Ep. 14, 3. Saepius h. no- nam, Mox Voff. et Ed. Vet.
men in his Epp. occurrit, et natalibus veris.
LXXX. (LXXIX) C. PLINIVS TRAIANO,
ARGVMENTVM.
Iulius Largus ex Ponto Plinium heredem fiduciarium In-
ftituerat, h. e. ita, vt percepta hereditatis parte reliquum
duabus ciuitatibus reftitueret, atque in Traiani honorem
operibus quibusdam impenderet. Is igitur ex Traiano
quaerit, quid libi potiifimum inilitui velit.
Iulius, Domine, Largus, ex Ponto, nondum mihì
vifus, ac ne auditus quidem, fed iudicio tuo credens,
difpenfationem quandam mihi erga te pietatis fuae mi-
niileriumque mandauit. Rogauit enim teilamento, vt
hereditatem fuam adirem cerneremque, ac deinde, per-
ceptis quinquagintà millibus nummum, reliquum omne
LXXX, I . Iudicio, quo di- Dictis cretionis verbis adiijfe
gnum me iudicafti, quern in hereditatem dicebatur. Cre-
hanc prouinciam mitteres. tio in ipfo teilamento poftu-
Vid. ad Ep. 15, I . Sicvrbane labatur, adfcriptis e. c. ver-
Trai'ano fidem acceptam re- bis, Cernito in diebus centum
fert, quam homo ignotus ipfi proximis.
habuerat. Sed vide^ quid percepiti etc. Prifcis tem-
Traianus ad haec refpondeat. poribus fidei commiffa yel
Dijpenfatio omnino admini- tota vel ex parte poterant ab
ftratio. Cic. Attic. XI, 1. qui herede fiduciario impune re-
noftras res domefticas difpen- tineri. Sed primus Auguftus
fauit. Praetorem conftitùit, qui de
2. Rogauit, vt in fideicom- fideicommiifis ius diceret, hern
iflo ; teftamenta vero im- redesque fiduciarios ad here-
peratiuis verbis concipieban- ditates reddendas compelle-
tur. Vlpian. Fragm. XXV, I. ret j quod idem in propineiis
Fideicomtnijfum eft, quod non etiam Claudius fieri voluit.
ciuilibus verbis, fed precatiuis Sueton. Claud. 23. Sub Ve-
relinquitur ; tiec ex rigore iu- fpafiano SCtum factum eft,
ris ciuilis proficifcitur, fed ex quo heredi fiduciario permit-
voluntate datur relinquentis. tebatur, quartam bonorum fil
l eres cernebat hereditatem, dei fuae commifforum partem
quando decernebat intra cer- fibi vindicate, Vid. Heineccii
tos dies, praefentibus refti- Äntiq. Rom. Iurispr. II, 23.
bus, fe velie heredem effe. Iulius vero Largus certam
Cuiacius Obf. VII, 18. Peri- fummam ccnftituerat, quam
201?. ad Sanftii Min. IX, 15* Plinius, tamquam difpenfa