furhtibus atterebatur, Poliremo locus jpfe quietem
fuam fecretiimque perdebat. Plàcuit occulté interfici,
I lad quod coibatur. Haec tu qua rniferatione, qua copia
deflebis, ornabis, ^ttolles! Quamquam non eij
opus adfingas tdiquid aut adftruas: fufficit, ne ea, quae
funt vera, minuantur, Vale,
XXXIV, C, PLINIVS TRANQVILLO SVQ ,S,
ARGVMENTVM.
Vevfus fuQs reçitaturus Tranquillum cpnfulit, vtrum
ipfe hoç faciaf, an per libertum, et, iî hoc, quid ipfe, ilia
legente, agat, "Leuis ilia res videtur, et pofterior pars ridi-
cula propemodum. Hinc Gefnerus ad finem epiftolae haec
potat: ScriplìiTes ifta, Secunde, Catoni'aliçui, triffe refpon-
fum accepiffes, et limile illi iudiçio, quod de A. Albino tu-
lit -antiquus et archetypus Çato apud Gelfiuro XÎ, 8- Nae
tu, Aule, nimium nugator es, çwn maluifii culpam deprecavi,
quant culpa ifàcare, Excufat ta'men Secundum eo, quod
haéc eius cura ad ftudiorum honorem pertinuerit. Nempe
< cum oratores Romani fçirent, quanta effet vis pronuntiatio-
jiis et aftionis, çumque fummam ei datent operam ; etiam
recitantes blandimentis quibusdam fcripta fua commendare
cónabantay. ïlla vero, cum fecitantis oculi manusque re-
fpiciendo librum atque tenendo praepçdireqtur .(IJ Ep. 19,
4), a fola voce petenda erant. Plinium igitur, qui male
verfus legebat, qui anxius erat in gloria etiam -ejf carminir
l?us colligendla, qui denique id agebat, vt reçitationes in
honpre pofitas conferuaret, ea cura, quam hae literae ha-
b'ent, vel maxime tangere debebat,
Explica aeftum meupn* Audio, me male legare,
duntaxat verfus : orationes enim commodius, fed tanto
litudine tranquilla, remptus 24, I. Hunc igitur nunc con-
a turba hominum, viuerepot- fulit, quia ipfè rei leuitatem
eft. Tacit. Hift. I, io. in fe- fenfiffe videtur.
cretum Afide (Lyciam) repofi- 1. Cum aefiu maris Romain.!;;
I l i ,63'Jfecreta Camptaniae ni etiam flu&uationem animi
offerte Vitellio, vbi v. Erneiti. et dubitationem compararunt.
XXXIV. De Suetonio Tran- I Ep. 18, 3- Explicat aeftum
quiìlo çontubernali vid. I Ep. alterius, qui dubitantem ducit,
minus' verfus. Cogito ergo recitaturus famiUaribu»
amicis , experiri libertum meum. Hoc quoque tamilia-
re ' quod elegi, non bene, fed- melius ledurum: ft ta-
men non fuerit perturbatus. Eft e n m i tarn nouus le-
t fo r , quam- ego poeta. Ipfe nefcio quid lllo legente
interim faciam; fedeam defixus, et mutus, et iimiiis
et quid ag endum fit, docet.
Tropi ergo diuerfi bic iunfti.
Commod e omnino bene, E t iam
o r a t io n è s ab Auc lore re-
citatas effe, e x V I I Ep. 17
apparet. Verfus fuos vel ant ea,
vel, quod magis credo,
poftea ipfe recitauit. V I I I Ep.
21. Cogito, conftitui ; eft enim
non intelle£lus ' tantum , fed
et voluntatis vocabulum. E
libertis Pliiíii lectores corame-
morantur Zofimus et -Encol-
r.ius. ' E t hie qui clem opt ime
legebat f V I I I Ep . M Experiri,
quia ille turn nouus lector.
Hoc quoque , ete: In hoc
non bene fed (melius feto It-
ciurmi, f i tamen. Pro fcio
M f . Palat. et Ed. V e t.‘ fit;
quod vero haud dubie ex fed
ornim. Gefnerus monet, fcio-
etiam in noftra leñione fervati
quoque famiiiavitatis iute vtor,
quod hominem e leg i non
bene le£lurum. Non placet
magnopere hae c fentent ia.
Elef t io enim ilia non erat la-
miliaritatis, fed neceifitatis.
Gefnerus aucloris mentem fic
conftituit : quod non mea v o ce,
fed l iberti, vti decreui.
Bene. V e rum haec non de-
buiffent a fcriptore reticeri.
Ne c melius, debebat abfolute
poni, fed addito me. | Gru-
terus vlcus fubeffe fufpicaba-
tur propter Co dd . diff’enfum.
Cel lar, e margine Siohards
Edi t , recepi i lectionem etiam
Thomaf io appvobatam, Hie
qiioque fimiliter ,• quem elegi.
poffe, fi -parenthefeos fi-
cniis coerceatur. Perturbaba-
tur et pallebat ipfe Plinius
recitans, VII Ep.. 17, 3-
ego poeta. Ergo haec epiftola
fcrìpta e f f e videtur, quo tempore
poèfin tramare incipiebat.
Vid. VII Ep. 4- vbi ftu"
dii fui poetici' hiftoriam ordine
enarrai. • Ad prirnum igitur
iilud periculum non nifi
familiares amicos inuitauit ;
mòx creuit, vt fit, audaci^.
2. Propter oppofitionem
defixus ad oculos vnum in locum
intentos referam, et otio-
fus ad man us complicatas.
Auditores fie fedentes VIEp.
17, 2 deferibuntur. an— pro-
fequar. Cachinnos excitaret,
fi quis hodie fcripta fua, dum
recitarentur, fic profequere-
tur. Sed olim auditores, qui
et ipfi tbto corpore fenfa fua,
declarabant (Vid. d. 1.}, tali-
bus non offendebantor, murmure,
compreífis labris pro-.
nuntians, quae ille clara voce.,
oculis. Quinftil. XI, 3, 75*
In, aftioue plurimum valent.