iniuriam facturum, nec damnum allaturum ; facile enim
‘ illos poenam efIV'euitaturos. Sin autem aliquis tam amens
effet, vt facra publica auerfaretur, feque etiam coram ma-
giftraru Chriilianum ia£laret, earn merito amentiae et per-
vicaciae fuae poenam luere. Ea vero et Traiano approbàri
eupiebat. Itaque relationem fuam ita compofuir, vt, miflis
multis, quae inquìrendo repererat, facile eura in fuarii tra-
heret fententiam. Moderate Plinium, nec fua perfona indiane
egi{Te arbitror. Sin 'forte aliis crudeli fatis_ aliusue
malefici!. crimen meruiiTe videtur, fciendum eft, hic non
quaeri, an ìpfe et Traianus culpa careaht, fed ian hae duae
epiftolae ab ipfis profe&ae fiat. — Scriptas eas Maffònus
p. 151 putat a. 104 exeunte.
Sollemne eft mihi, Domine, omnia, de quibus
dubito, ad té referre. Quis enitn poteft melius vel cun-
¿htionem meam regere, vel ignoran'tiam inftruere?
2 Cognitionibus de Ghriftianis ijjterfui numquam : ideo
nefcio, quid et quatenus aut puniri foleat, aut quacri.
XCVI, I. Sollemne eft mthì, diSla et fa£la approbate cona-
faepe et lubenter hac libertà- batur, blandituf. Eandem vite
vtor; quae formula, quàm baifitàtèm et candófeni etiam
Rittershuf. exemplis illuftrà- Ep. 57, 4 prodit : Te, Domì-
vit, excufationem habet eiuS, ne, rogo, vt aut con/ilium
qui toties iam Caefarem ex ttieum confirmare, api errorem
■ prouincia confuluerat, quam- emendare digneris. Cf. et Ep.
quam ei prae caeteris ius de 28, 8- 65, I. Turn ignorati-
omnibus referendi conceifum tiam fuam fatetur et alibi et
’ erat. Ep. 43, I . quod exór- Ep. 59. Ergo haec fatis Pli-
dium limile huic. Semlenìs niana funt. Male VpiT. et Ed.
vero id negat Propraetoris Vèt. exftruere.
perfonam decere, quia ora- 2. Trànfitus repqntinus et
nium praefidum fuerit, de re- abruptus indicare videtur, au-
bus dubiis Caefarem confole- ciò rem iam .ante de Chriftia-
ve : turpem etiam Plinio effe, nis ad Caefarem retulifle. De
quam mox fateatur, ignorati- bis cognitionibus f. iudiciis ex-
tiatn et cuneiationem, Immo tràordinariis egit Boehmerus
in lubrica hac et extraordina- Diff. VI. ideo nefcio etc. Haec
ria caufifa fnoranùa ei mini- Semlerus cenfer non a Cae-
me dedecori, cunei at io autem fare, fed ex Aclis Roma ar-
bonori adeo fuit. More fuo céiiuis, atque a dicaileriis Bi-
- Traiano, coi omnia fua et tbynorum eogfiofa debuiffe.
Nec mediocriter haefitaui, fttne aliquod diferimen aeta-
tum, an quamlibet teneri nihil a robuftioribus différant?
deturne poenitentiae venia, an ei, qui omnfno Chriftia-
nus fuit, defiife non profij: ? nomen ipfum, etiamfi fìa-
gitiis careat, an flagitia cohaerentia nomini,, punian-
tur? Interim in iis, qui ad me tamquam Chriftiani de-
ferebantur, hunc fum fecutus modum. Interrogaui 3
ipfos, an ejj'ent Chriftiani? Confitentes iteram ac tertio
Immo Plinius praeterita non
curabat ; facla enim infeila
réddi non poterant; de futu-
ris inilrui volebat. nec mediocriter
haefitaui, piane mihi
adlvuc ignotum fuit. Cic. Or.
I, IO. haejitare in maiorutn
inftitutis, ea ignorare. Paffim
Nofter ilio verbo vtitur, vt
Ep. 43, 2. 1 18 , 3. f i t n e --
non profit. Non deliberanda
haec et deçernenda piopo-
nit Caefari, quamquam et
Schroekliius iìc cepit, qui in
Hift. Eccl. To. II, p. 32ÌJ ita
vertit: Ich vvar auch fehrun-
gewifs, ob man bey ihnen
einen Unterfchied des Alters
.macheti miijfe. Sed dubitai,
an magirtrarus adhuc diferi-
men illud fecerint j atque
dubitationem illam prudenter
humaniterque proppnit, vt
Tràiani animum fie&atj ve-
rendum enim elle videbat, ne
ipfi teneri interdum propter
.parentes ad fupplicium trahe-
rentur. Non igitur erat, cur
Semlerus grauiiUme propter
haec verha in auftovem inue-
heretur, putaretque, impofto-
rem hic fuam de vi baptifmi
fupernaturali in teneris fententiam
prodidiffe! PofTts forfan
verba et ile caperei nefcio,
vtrum robufti tantum il-
lam do£lrinam profiteantur,
an teneri quoque ea imbuti
iint. quamlibet, quantumuisj
vt faepe. Vid. Longol. Is
cum Mf. Voff. et Edd. Vet.
atqùè Catau. priore detur de-
dit fine ne. Poenitetitiam f.
defecfionem a Chriftiatia religione
magiilratus poftulalìe,
non credit Semler. fed vid.
Atgum. nomen ipfum, etiamfi '
fi. careat. Ita et lacob. II, 6.
7. I Petr. IV, 1 4— 16. Ré-
fte igitur etiam Scriptores ec-
defiailici de hac ini uria conquesti
funt. Voc. flagitia in
hoc crimine follemne fuiffe
videtur j itaque et Tacit, d.l.
per flagitia inuifos Chriftianos
vocat, nempe adulterià et in-
ceftus.
3. Cum alii indices confef-
fioneni culpae a reis vel extor-
quere, vel variis artibus elicere
conentur, Plinius contra
humanifllme *’ hos homines,
quos commiferatione magis,
quam poena, diguos putabat,
a confeifione de terre re II,11 det.
Si negaflenr, incolumes eos
dimifilìet. Ter igitur falutis
occafionem vitro iis obtulit ;