propri età s fplenfiorque tferborum, copia figurarum, vis
explicandi, praeterea imitatione optimorum Umilia in-
veniendi facultas paratur: fimul quae iegèntem fefel-
liifent, transferentem fugere non poiTunt., Intelligen-
3 tla ex hoc et iudicium adquiritur. Nihil obfuerit, quae
legeris haftenus, vt rem argiunentumque teneas, quafi
aemulum fcribere, ledisque conferre, ac fedulo penvero
etiam ex Latino uerti in eft, non transferee tantum
Graecum vult. proprietasfplen- verba in aliam linguam, fed,
dorque verbomm. Hoc eft cum linguae multis in rebus
illud ipfum', quod apud Cic. inter fe difcrepent, faepe imi-
IJI Or. 36 Craffus doceré vo- tari tropos, fìguras, numerum,
lebat, quemadmodum apte et alia;qua imitatione inueniendi
ornate dicatitr. Etenim pro- facultas àcuitur. legentem f e -
pfietas nunc non cernitur in fellijfent, a ìegente obferuata
prima verborum lignifica ti One, non effentl Sententia verified
iis tri bui tur j quae funt lima. Legentes multa putant
aptiffima et cuique rei conue- effe facilia, quorum notiones
nientia. Quindil. X, 2, 13 habent vagas; fed vbi eadem
yerba Tiona effe ait aut mala, vei transferunt, vèl aliis in-
prout opportune proprieque terpretantur, quo in labore
aut fecus collocata lìnt. A certis atque circumfcriptis no-
Cic. Or. II, 14 Antonius de tionibus rerum verborumque
vnoquoque fcrjptore proprie opus, eft, tunc paifim haerent.
dixijfe, conuenienter iudicaf- Quin&il, X, 5,' 8. /cripta le-
fe, narratur. Porro, quem elione fecura trans currimus.
Craffus IH Or. 36. orationis 3* 4* Aemulatio aliorum.
fplendorem dixerat, eum cp. Auclor huius exercitationis C.
37 explicat ornatum, qui et Carbo, aequalis Graccho, quem
ex fingulis verbis, vel prò- et Craffus fequebatur, fed
priis vel translatis, fit, et ex cura irteommodo fuq, quia, fi
continuaris coniundisque con- optima alius audoris verba
ftet. copia figurarum, Quin- retjnebar, nihil proficiebat,
®t\X, 3’ -Vertenti graecos fin alia, eaque deteriora fubaudores
figuras, quibus maxi- ftituebat, detrimentum adeo
tne ornatur oratio, multas ac inde capiebat. Cic. I-Or. 34.
tarias exeogitandì etiam necef- Nihilo tamen minus eandem
f i t as quaedam efi, quia plermn- Quindib X, 5, 4 fqq, com--
que' a Qraécis Romana dijfen- mendar, atque, illum Cic.
tiunt, — Explicandi feufa fua locum refpiciens, fatetur, dif-
et argomenta, ita, vt vis eo- fentire fe ab illis, qui fic con-
rum fentiatur, Interpretis vertere orationes latinas ve-
I fitare, quid tu, quid ille commodius. Magna gratula-
I tio, fi nonnulla tu ; magnus pudor, fi cunda ille me-
[ lius. Licebit interdum et notiifima eiigere, et'certare
[ cum eledis. Audax haec, non tamen improba, quia 4 I fecreta, contendo *, quamquam multos videmus eius- I modi certamina fibi cum multa laude fumfiíTe, quosqúe
fubfequi fatis habebant, dum non defperant, antecef-
[ fiile. Poteris et, quae dixeris, poft obliuionem retta- 5
[ dare, multa retinere, piura tranfire ; alia interferibere,
tent; poffe enim interdum quafi aemulum. Vid. ad IEp.
»liquid melius illis reperiti; 2, 3* Pro eo mira varietas eft
I pofl'e de eadem re plus femel in Parif. B. et Ed. Neap, ho-
bene dici j fatis etiam effe, fi rologium. quid tu, quid ille
I quis prpxlme bonis dicat. No- com. Sed difficile fit, de fuis
fter autem illam aemulatio- rede iudicare, cum fua cui-
nem fic inftituendam effe iu- libet maxime probentur. Me-'
dicat, vt rem tantum argu- lius noftra, fi licet, Quindilii
mentumque ab alio fumarti us, alicuius, aut Metii Tarpae iu-
idque noftro modo trademus. dicio fubiiciemus. Notijjìma
Earn vero meditationem effe eiigere, «vt eo magis elabo-
I vtiliffimam nos ipfi experti randum fit in varianda ora-
feimus. Saepe enim iis, qui tione; difficilius enim eft, no-
difciplinae noftrae traditi fuift, tis ét comiiiunibus fubftituere
partem orationis cuiusdam abftrufiora quaedam, et tamen
egregiae praelegimus, virtù- eadem propria. Sic difficilius
tesque eius explicamus. Poft- eft cenare cum eleclis, tam-
haec iubemus eos idem argu- quam pulcherrimis fcili'cet, et
mentum domi ad exemplum non temere fuperandis.“ Gefn.
praeleftae tradare: qua exer- 4. non improba. Vid. I Ep.
citatione multi plurimum 2, 3. quosque etc. Horum
profecerunt. Simile autem igitur exempla confirmabaiit
eft hoc eonfilium ei, quod id, quod Cicero de aemula-
Quindil. d. 1. f. 20. dat, cauf- tione magnornm virorum
fas casdem, quas quis agi ani praeclare monet Or. I et 2.
dierit, flilo componat, Verbis Sub/equi de eo, qui imitatio-
nìhil obfuerit puto et Noftrum ne non piane aiìfequitur. alte-
Craifi de hac re iudicium re- rum, etiam ap. Cic. legitur,
fpexiffe atque refellere vo- vt ad Diu. Ili, l. fermone fino
luiffe. hactenus, in tantum, eò fubfequi literarum alicuius hu-
vsque; quam fignificationem manhatem.
exemplis comprobat Celiar. 5* emendatione, de