LXII. (LIX) TRAIANVS PLINIO S.
Potes, mi Secmde carijfmu, fine foilicitudine reli,
gionis, Ji loci pofitio videtur hoc defderare, aedem i f j
tris Deum transferre in earn, quae ejl accommodation
Nec te moueat, quod lex dedicationis nulla reperitur, cun
folum peregrinae ciuitatis capax non jit dedicationis, mJ
j i t nojlro iure.
LXIII. (LXII) C. PLINIVS TRAIANO.
ARGVMENTVM.
De vfu publicae pecuniae confulit,
Pecuniae publicae, Domine, prouidentia tua, cl
jninifterio noilro etiam, exadlae funt et exiguntur:
quae vereor, ne otiofae iaceant. Nam et praedioruu
comparandoruin aut nulla aut rariiiima occafio eil: nec
inueniuntur, qui ve linf debere, reipublicae praefertira,
LXII. 'Heligionis, de reli- fa aut vacua (nam vacuus et
gione. Ep. 20, 4. Loci pofitio, otiofum fignificat) pecunia,
lopi natura, aut omnhio locus, quae non exercetur aut occu-
Tacit. Agr. I I . pofitio coeli patur *in foenore praediisue,
(coelum) corporibus habitum neque adeo domino fru&us
ded.it. Non igitur erat, cur fert. Huic nomini conuenit
Rittershuf. in eum, qui mallet, iacere, quod et ipfuin de non
Caeterum haec Traianus vt occupatis, nihil efficientibus
Pontifex Maximus refcripfit. dr. Buchner, ex Quin&il, De<
LXIII, I. Pecunia publica, clam. 344. comparauit, Ex
veftigalis, etiam publicum, pu- otiofa iacente patrimonii partt
blicanum, et, fecundum Glof- aliquid numeraui.
fas, publicarium dicebatur. Reipublicae, quae, notarne
Bynkershoek Obf. Iuris VI, I. Gefnero, paratiifimam habet
Magna erus pars redibat ex facultatem exigendi debita,
praeftationibus annuis, quas et non facile, nifi pignoribus
prouinciales pro praediis fti- datis, dat mutuum, duodenii
pendiariis et tcibutariis debe- ajjibus. Vfurae intelliguntur,
bant. Vid. Idem de Rebus cum pro centenis àflibus in
Mancipi, To. I. Opp. p. 313- menfem finguli (centefimat
nojlro, meo, quaeftoris mei, fcil. fortis partes) foluuntui'j
et procuratorum tuorum. Otio- atque adeo duodeni ajjes in
uodenis àflibus, quanti a priuatis mutuantur, Diipice
Ugo, Domine, numquid minuendam vfuram, ac per
Ijoc idoneos debitores inuitandos putes; et, fi ne fic
quidem reperiuntur, difiribuendam inter decuriones pe-
itnniam, ita vt redle reipublicae caueant: quod, quamÌ
uam inuitis et recufantibus, minus acerbum erit, le-
iore vfura conflituta. „
LXIV. (LXIII) TRAIANVS PLINIO S.
E t ipfe non qliud remedium difpicio, mi Secimdc
"tariffine, quam vt quantitas vfurarum minuatur, quo fa -
milius pecuniae publicae collocentur. Modum eius ex co-
Mintemi Èt hae quidem vfu- 2. Idonei, qui foluendo funt
wae vfitatiifimae erant; quam- et pignora dare poflunt. Poft
’quam et binae, ternae, qua- ne fic abeft quidem a Mf. VoiT.
femaé adeo (Cic. Attic. VI, Edd. Aldi prima, Xunt. Schu*
i), exigebantur, et ex altera rer. Omifit ètiam LongoÌ.
barre femijfes, cum dimidius quia illa ellipfis non fine
as fingulis menfibus foluitur. exemplis eft, qualia ipfe atleti
quoniam apud Romanps tulit. Idem mox ex VoiT. et
vfurae menftruae erant, non Ed. Vet. dìfiribuendum rèuo-
jmnuae, propterea h. 1. ducr- cauir, in quo enm Gefnerus
yetiis ajjìbus offendit Salma- fecutns eft, namque Gerun-
Jium, qui emendabat vfuris dio folet cafus verbi iungir
bfpbus, i. vt vfurae loco as in Vid. et Gronou. Obf. I, 7. p^
ijnenfem folueretur. E am 56. Ego vulg. difiribuendam
emendationem approbauit fèruaui, quia participia mi?
jjjronou. de Vfuris p. 488.- Sed nuendam et inuitandos praece-
lioodt de Foenòre et Vfuris dunt - neque Plinio, vt Corte
Jnauult duodenis delere, nec et Longol. inaequalitatem ftili
Ijuidquam fubftituere, quia paffìm obtrudo. Recte caueant,
Wuris fic folet reticeli, vt ap. aut praedibus idoneis, aut
iCic. ad [)iu. V, 6, 6. Bonis praediis fatisdent. Decurio-
fmijfibus (fcil. vfuris) magna nes, buleutae, de quibus ad
Wopia eft. Gefnerus igitur Ep. 33, 5.
Uuodenis vncis inclufit ; idem LXIV. quo f ac. Catan. qui
tamen monet, Plinii aetate fac. Copia non funt, vt Buchn.
aorfan paullatim rarionem il- putabat, facultates, bona cu-
lam vfurarum menftruam ad i'usque, fed, vt Gronou. vidir,
Innoi integros reuocarf eoe- numerus et frequentia homi-
ftam. num. Quo plures mutuari